SUSUKUNLUÄžUN UMUT EKENEÄžİM OLDU
suskunluğunun sesimde ki yankısı
kimileyin nedenli ıssız ve karanlık anlatamam
nasıl da almış beni benden
bakışlarında ki derin buğu
belki de yaşamama neden olan umut bu
suskunluğunun sesi
düşlerimin yanıtı olacaktır sözlerin
kıyısında gezindiğim ayrılık devinmesine
direngen bir sevi ile dingin
son çığlığıma değin
suskunluğunun
jaranfil pembesince çekingen
gizemliliğini seviyorum
gözlerini kaçırmanı
siyah inciler gibi
özüme mayaladığım sevinle benim gibisin
düşlediğimce çocuksu ve özgür
sevinin en tutkun içselliğince
gül'e bukağılı bülbül gibi
sevinçlerimin esinisin
sessiz iletilerimin sözsüz yankısı
çakınlar gönderen uzak duruşlarından
çözemediğim ilk ve son sevi
ugan içinde aradığım
ve bulduğum yürek ereği
de bana
nedenli sürecek daha
savuran sessizliğin çıngı çıngı
umutlar taşıdın gönül katıma
suskun yüreğinle binbir renk
sevi çiçekleri sundum gökkuşaklarıyla
sırılsıklam gün güzeli masmavi
de bana
büyüleyen duygulum yıldız bakışlım
bitimsiz özleminle ne denli yanayım
ne denli çıvgınlara boranlara vurulayım
yalnızlıklarımda
suskunluğunun sesi benim
umutlarımın yanıtı olacaktır sözlerin
suskunluğunun sesimde ki yankısı
kimileyin nedenli ıssız ve karanlık anlatamam
nasıl da almış beni benden sevin
bakışlarında ki derin buğu
suskunluğum umut ekeneğim oldu
yaşamama neden olan asıl umut bu