Yönetmen: Sinan Çetin
Oyuncular: Teoman, Okan Bayülgen, Yasemin Kozanoğlu, Toprak Sergen
Senaryo: Sinan Çetin
Görüntü Yönetmeni: Rebekka Haas - Kamil Çetin
Müzik: Teoman - Pamela
Kurgu: Barış Denge
Tür: Romantik - Drama
Süre: 97 Dk.
Yapım: 2004 - Türkiye
Dağıtımcı: Kenda Film
Gösterim tarihi: 03 mart 2007
Bitiş tarihi : 01 haziran 2007
Konu: Öykümüzün kahramanı bir kızla tanışır. Onun sevdiği kızla birlikte mutlu olmasını isterken, ikisini ayıran kötü adamdan nefret ederiz. İşte bu noktada sinema tarihi için tuhaf bir durum gerçekleşir: Kahramanımızın peşini bırakıp kötü adamımızın öyküsünde alışılmadık bir yolculuğa çıkarız. Ve artık kötü adam kahramanımızdır. Seyirci olarak kime inanacağımızı şaşırırız. Aklımıza takılan soru şudur. Ya hep inandığımız şey gerçek değilse?
Şaşırtıcı virajlarla ilerleyen, insanı bir şeye inandırıp, sonra ondan şüpheye düşüren Romantik, aykırı, tuhaf, beklenmedik ve bütün bildiklerimizi reddeden bir finale ulaşır. Kötü adamla iyi adamın birbirine karıştığı film bütün inançlarımızı boşa çıkarır ve şu cümle ile sona erer : “İnanç perdesi ne kadar kalınsa akıl güneşi o kadar geç doğar”
Oyuncular: Teoman, Okan Bayülgen, Yasemin Kozanoğlu, Toprak Sergen
Senaryo: Sinan Çetin
Görüntü Yönetmeni: Rebekka Haas - Kamil Çetin
Müzik: Teoman - Pamela
Kurgu: Barış Denge
Tür: Romantik - Drama
Süre: 97 Dk.
Yapım: 2004 - Türkiye
Dağıtımcı: Kenda Film
Gösterim tarihi: 03 mart 2007
Bitiş tarihi : 01 haziran 2007
Konu: Öykümüzün kahramanı bir kızla tanışır. Onun sevdiği kızla birlikte mutlu olmasını isterken, ikisini ayıran kötü adamdan nefret ederiz. İşte bu noktada sinema tarihi için tuhaf bir durum gerçekleşir: Kahramanımızın peşini bırakıp kötü adamımızın öyküsünde alışılmadık bir yolculuğa çıkarız. Ve artık kötü adam kahramanımızdır. Seyirci olarak kime inanacağımızı şaşırırız. Aklımıza takılan soru şudur. Ya hep inandığımız şey gerçek değilse?
Şaşırtıcı virajlarla ilerleyen, insanı bir şeye inandırıp, sonra ondan şüpheye düşüren Romantik, aykırı, tuhaf, beklenmedik ve bütün bildiklerimizi reddeden bir finale ulaşır. Kötü adamla iyi adamın birbirine karıştığı film bütün inançlarımızı boşa çıkarır ve şu cümle ile sona erer : “İnanç perdesi ne kadar kalınsa akıl güneşi o kadar geç doğar”
