İsmini emrehan koy
Aklından gelip geçen bir yazın
Ve akşam güneşlerinde orda burda
Bir deniz kıyısında, eski bir yıkıntıda
İnce ince gezinen siyah adamların

Adını emrehan koy
Sevdamızın da adını
Ayakları dibinde gün batımının
Ve ağzında binlerce güneşin tadı
Dilinin ucunda yalnızca kendi adın

Çünkü sevdikçe beni sen kendini tanıdın