Sefil bir hayatın mazisindeki hataları kadar ağır
Bağırıpta duyuramadığım sevdam kadar sağır
Akşamdan kalmış bir sarhoş gibi
Sabah başımda duran can yakmaları
Ertesi güne sakladım umutları
Ertesi güne hep
Göremeyeceğimi, gelmeyeceğini bildiğim
Ertesi güne

Aralıgın suratımı tokatladığı bir ayaz günü
İlmek ilmek beynime nakşettiğim hayalin sahibine
Göğsüme varlığını bırakan birine emanet ettim
Ertesi günümü...

Bir otobüs durağımıydı, bir park oturağımıydı
Bilmiyorum...

Güneşin kara bulutlar arasından son çırpınışlarıyla
Sönük hüzmelerini gönderdiği bir yerdi işte
Gözlerim hafiften kısılmıştı
Bu kadar ağır olduğumu bilmezdim kendimin
Yorgun düştüğüm o yerdi işte
Sözlerim tıkanmıştı
Ellerim ıslanmıştı...

Ölçülüp biçilmeden
Bir volkan kadar dağınık
Karanlığa hapsolmuş yalnızlık kadar yanık
Hakimin falsosunu kolladığı ayaktaki adam kadar sanık
Boğazımda düğümleniyor sözler
Masum bir çocuk kadar basık
Kelimeler...

Ağlamamıştım
Yorulmamıştım
Ertesi günlerim vardı benim
Unutkanlığımın başlangıç noktasında bi yerde
Bir dilbere
Emanet bırakmıştım...

(ö.f.a)

bırı bısey desın
yazdıklarım gorunuyomu?

Çok GÜzel OlmuŞ MÜthİŞ EmeÄžİne SaÄžlik ArkadaŞim Ama
BİŞeyİ Anlamadim Ö.f.a Ne Demek

o benım adım
omer faruk yani

tşkler faruk çok güzel

saolasın ozqem

Anladim TeŞekkÜr Ederİm Ömer Faruk
Da Sadece Faruk Mu Denİlmesİ HoŞuna Gİdİyor Yoksa Ömer Mİ Yoksa İkİsİ Bİrdenmİ
Ayrica SorduÄžum İÇİn Kirilmamisindir Umarim Bİlmİyordum Ondan Sordum

farketmez
hangısını ıstersen de

faruk desin

Tamam İkİsİde GÜel İkİsİnİde Kullanirim Ozaman