“İmkansızım” İnce sızım…
Gözlerimi kapatıp seninle konuşacağım yine başka nasıl konuşabilirim ki ! Sensizlikle boğuştum hep takvim yapraklarına bakarak günler saydım iki yüz küsürlü günleri sıfırladım o günler takvimden yavaşca aktı ama akıp seni bana getirdi … Oysa şimdi her düşen takvim seni bana getirmesini bıraktı üzerine günler ekleniyor öylesine ağır geliyor ki ! Ben seni tam yaşayacağım derken,yaşayamadığım olarak kaldın bende senden kalanları yok etmek istercesine çıkarıyorum kutudan yapamamıyorum kıyamamak değil bu,ayrılamamak bu seni sensiz yaşamaya öylesine alışmışım ki o günlerde sanki senden bir mektup,bir telefon gelecek diye bekliyorum gelemeyeceğini bile bile üstelik.
Kötü günleri yaşıyorum yine,hayal etmek,özlemin kötü yanlarını yaşıyorum kitap okuyorum uzun zamandan sonra orada ki kişileri tıpkı senin bir zamanlar yaptığın gibi baş kahramanları sen ve ben oluyoruz son okuduğum kitapta’da hüsranla bitiyor “aşk “ imkansız bir sevda Aslı murat’ına kavuşamıyor ,murat aslısı’na kavuşamıyor.Yadırgamıyorum ama bu durumları şair ne demiş ayrılıkta sevdaya dahil ,ayrılanlar hala sevgili…
Uzun soluklu suslardayız yine gözyaşı döken ben olduğum için suçluda benim sanırım.Seni sensiz sevdiğim için yine sevebiliyorum ama artık bana ağır geliyor bu “ince sızım”sın beni benden aldın be “imkasızım” dönmeni bekliyorum bu saatte bu vakitte dönmeni beklediğim için affet beni imkansızım…Nöbetteyim yine senden kalanlar canımı acıtmıyor yazdığın her bir satır bir anlık bile olsa tebessüm etmeme neden oluyor oysa o satırlar bittiğinde bir sızı kaplıyor yüreğimi hani insanın tırnağını sökerler ya,kalbini yerinden söküp almak isterlercesine bir sızı oluşuyor bedenimde ve ruhumda…
Sabahlara kadar seninle konuşmak isteyen biri var ama sen yoksun galba yoksun ama bil sevgilim seni sevmek çok güzelmiş sen artık olmasan da ve bu yaşadıklarımında bir anlamı olmalı şuan için anlayamıyorum ama bir anlamı var” seni sevmek güzel sevgili”
Sevgini istiyorum
Seni istiyorum “imkansızım” değil
İmkanım olup ; Yanağında gamzesi ,ela gözlü kız çocuğunun babası olmanı istiyorum.
Gel ne olur.Varlığını göremesemde hissediyorum,ama yokluğunu yazıyorum nefes alamaz hale geldim gelmen için ölmem mi ? gerek imkanı olmayan,cesaretsiz bir “AŞK” hikayesi bu Öyle kolay değil belki de ama aşk seni sensiz yaşamak isterse o bir sevda sen ise sevdalı.
Şunu bil sevgili
Her gece senin nöbetine çıkıyorum
Sabahları sensizlikten yorgun düşmüş gözlerimle karşılıyorum güneş’i.
Artık yoruldum sevgili
Söyle ölmem mi ? gerek
İntihar mı etmeliyim bu sevda gibi
Kanımı akıtsam diner mi ? bu ince sızı
Ya da bir gecenin karanlığında kapansa gözlerim
Sabaha yorgun düşmeden güneş’i görmeden kapansa ve açılmasa
Allah’ım alsa bedenimden ruhumu
Sana kızmıyorum kendime kızıyorum sevgilim
Gerçekler diye diye
Bak ne hale geldim
En büyük gerçeğim “SENİ SEVDİM”
Başka gerçeğim yok bu fani dünyada
Allah’ım ben bir delikanlı sevdim
Yarattığın her şey gibi o delikanlı da eşsiz bir güzellik
Ela gözlerini
Burnu
Dudak kıvrımlarını
Ellerini
Yanaklarını,her bir zerresini mükemmel yaratmışsın rabbim…
Ben o kulu’nu bana verdiğin kalple sevdim.
Bu yalancı hayat,yalan olan gerçekleriyle aldı
“İmkansızlığın” içinde kalan yosunlaşmış çaresiz bir kaya oldum…
Cezam onsuzluğa müebbet
Ey sevgili ;
Ben sensizliği yeterince yaşamadım mı ?
Seni yaşamak varken sensizliği yaşıyorum yine
Söyle bu muydu ? onca takvim yapraklarını bitirip sana kavuşacak günün hesabını yapmanın bedeli
Bu aşk’ın bedeli “seni sensiz yaşamakmış”
Ben seni rabbim’in verdiği kalple sevdim seni
Onun verdiği iki çift gözle gördüm
Onun verdiği el’le yazıyorum sana bu satırlara
Bana ait hiçbir şey yok emanet bir canla sevdim seni…
Bu emanetti teslim ederken de seveceğim bil sevgili…
“İmkansızım” ince sızım
Emanet bir kalple sevdim,Ve bu emanet kalp hala seni sevmekte...
Ve bu emanet kalp ne zamana kadar atarsa seni unutmayacak ve seni sevmeye yine sensiz devam edecek.
Son bir buse bırakıyorum,kapat gözlerini ve hisset…
21.21
Hilal ÇiLeK