Maddi konularda doğru kararlar alacak, birikime ve yatırıma önem vereceksiniz. Ailenizle ilgili aktiviteler önem kazanabilir. Onlarla yapacağınız olumlu işbirlikleri ve vereceğiniz destek sizi oldukça mutlu edecek. Sürpriz beklentilere açık olduğunuz bir gün içindesiniz. Özellikle duygusal beklentileriniz gündemde.

Doğallığa karşı değilsiniz fakat, isteklerinizde farklı beklentileriniz var. Bugün, sizin için sıra dışı bir gün olabilir. İnatçı ve ödün vermeyen yapınız sayesinde, isteklerinizi ısrarla yaşama geçirme savaşı veriyorsunuz. Yaşam kalitenizi yükselterek, kendinizi yeniden yapılandıracaksınız. Yollarla ilgili olaylar güncellik kazanacak.

Merhabalar

Keyıflı forumlar

Selam ben cicek

Şair- Reklam Yazarı Hasan Sancak’tan Teröre Şiirli Tepki!..


Alaçamlı=Köprübaşılı Halk Şairi, Reklâm Yazarı, Eğitimci, Gazeteci Hasan Sancak (55) PKK lı teröristler tarafından Diyarbakır’ın Silvan ilçesinde alçakça ve kahpece öldürülen 13 Mehmetçik için yazmış olduğu on iki dörtlüklü ve nakaratlı ‘13 MEHMETÇİK ŞEHİT-DİYARBAKIR SİLVAN’DA BOMBALAR PATLATILIR-SES DUYULUR HER YANDA’ şiiriyle askerlerimizin öldürme olayını protesto etti.

Konu ile ilgili görüşlerini dile getiren Sancak:’ Bütün şehitlerimize Yüce Allah’tan rahmet, ailelerine de sabırlar diliyorum. Bu vatan ne çektiyse kendisine ihanet eden soysuzlardan çekmiştir. Türkiye düşmanı devletlerin taşeronluğunu yapan bir örgüt, annelerin yüreğine kor düşürmektedir. Gelinler dul, çocuklarımız da yetim kalmaktadır. Meclisteki hain sesi muhakkak susturulmalıdır. Bizim vergilerimizle beslenenler, bölücülük ve yıkıcılık yapmaktadırlar. PKK lı teröristlere kardeşim diyerek, onlara sahip çıkılmakta ve methiyeler dizilmektedir. Bu vatanın birlik ve beraberliğini sağlayacak yetkililer niçin susmaktadırlar? Türk Milleti’nin sabrı zorlanmasın. Terörü yapanlar bunun sonucuna katlanmak mecburiyetindedirler. Büyük şehirlerde araçlar yakılmaktadır. Hangi devlet buna izin verir?Terörün önlenmesi için kanunları düzenlemeyenler yapılanlardan sorumludurlar.Hem vatanın ekmeğini yiyeceksin.Suyunu içeceksin.Havasını teneffüs edeceksin.Sonunda da ihanet ederek,kinini kusacaksın.Buna asla müsamaha gösterilemez.Terörü yapanlar ya da yandaşlar en ağır cezalara çarptırılmalıdırlar.Zarar verdikleri her şeyin parası onlardan alınmalıdır.Çok ağır cezalar uygulanmalıdır.Durmadan af çıkartarak, şehit ailelerinin üzülmesine gönlümüz razı olmaz.
Irak, terör üssü olmaktan derhal çıkartılmalıdır. Kapalı kapılar ardında konuşulanlar milletimizi rencide etmektedir. ABD denen emperyalist devler kilometrelerce uzaklıktan gelip, bir milyondan fazla Müslüman kardeşimizin ölmesine sebep olmuştur. Onlar oradadır. Biz sınırdan dalıp, askerlerimizi şehit edenleri teröristleri takip edemiyoruz. Sözde bağımsızlık istemiyoruz. Bağımsızlık özde olması gerekir ’dedi.




13 MEHMETÇİK ŞEHİT-DİYARBAKIR SİLVAN’DA
BOMBALAR PATLATILIR-SES DUYULUR HER YANDA

Aylardan Temmuz ayı-asla değildir serin
Kalp ile ruhumuzda-yaralar açar derin
Ülkemin dört yanında-kan akar oluk oluk
Feryatlar içindedir-ağlar bebek ve çocuk

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Önce el bombaları- bir de uzun namlular
Sonra lav silahları-ağlıyoruz zarı zar
Yangın sardı etrafı- bedenler yere düştü
Memleket ahvalinde-durumlar bilin kötü

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

İki uzman çavuşum-canım Gökhan Yıldırım
Biri Mustafa Güney-işleri kaldı yarım
Jandarma Onbaşısı-hele Fahrettin Aksu
Hiç biri konuşmuyor-budur işin doğrusu

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Erlerim sıra sıra- Mehmet Kaz Emrah Eker
Yiğit Necmettin Torun-düştüler teker teker
Ufuk Başarı ile- Noyan Aydın askerim
Barış Çiçekdağımız-onlardır benim erim

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Bu sefer acı büyük- Delimehmetoğlumuz
Vefa Çelik gülümüz- Ethem Okkay oğlumuz
Gökhan Kaplan yerdedir-iki ağır yaralı
İçimizde hainler-kopartıyorlar dalı

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Kahpeler pusu kurar-ya polise Mehmete
Acıları doluyor-topluca cemiyete
Kendi vatanımızda-hep kurşunlanıyoruz
Anne baba çocuklar-durmadan yanıyoruz

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Azdıkça azıyorlar-saldırırlar dört yandan
Mayını patlatırlar-beden ayrılır candan
Yere düşen evladın-yürü başını kaldır
İhaneti affetme-üstüne hemen saldır

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Biz yataklarımızda-rahatça uyur iken
Daim nöbet tutarlar-davranıyorlar erken
Bunun için hedefte-ateş altında onlar
Mehmetin değerini-milletim iyi anlar

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Yurt kolay kurulmadı-emanet atalardan
Bırakın uyumayı-dönelim hatalardan
Elleri birleştirin-gelin koyalım üste
Hiçbir zaman kırılmaz-olursak deste deste

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Kazma ve kürek ile-dün kovduklarımızı
Baştacı etmeyelim-içten eksilmez sızı
Bu bir başkaldırıştır-gelmeyelim oyuna
Devamlı saldırırlar-Müslüman Türk soyuna

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Bunlar birer piyondur-düşmanın oyuncağı
Devamlı kaybederiz-el kol ile bacağı
Dostum demeyin sakın-göstermeyelim rıza
Durmadan öldürürler-kıyarlar erkek kıza

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

Mazhar Fuat Özkan’ım-Tarkan’ da örnek insan
Konseri iptal etti-ruhlara oldu derman
Hasan der duyarlılık-sarmalı memleketi
Birlik ile önleriz-yok ederiz illeti

13 Mehmetçik şehit-Diyarbakır Silvan’da
Bombalar patlatılır-ses duyulur her yanda

HASAN SANCAK
ALAÇAMLI HALK ŞAİRİ
REKLÂM YAZARI
(EÄžİTİMCİ-GAZETECİ)

[INDENT][SIZE="3"]Sizin hiç özleminiz öldü mü?

Doğduğu anda sönmüş güneşâ€¦ Havaya suya toprağa kavuşamamış cemre… Kuşu uçuramadan kırılıp dökülen kanatlar… Rengini göremeden kuruyan gonca…

Yaşama ilk göz kırpışı ile kapanışı arasındaki o küçücük zaman diliminde yaşayabilmiş bir özlemdir ölen. Anlayamadığın sana anlatılamayan senin anlatamadığın bir özlem ve bir ölüm… Sorduğun soruların da kaderi çizilmiştir çoktan. İşte bu yüzden sorular da bir bir ölür sessiz suskun gizleyen gözlerdeki o derin boşluklarda. Bir yaşayan olarak o ölüm sessizliğini solumak ruhunu yakar insanın.

Hiçbir kılıç ve kalkanın sağlam kalamadığı bir savaşa yeltenmek yıllar sonrasında… Cesarettir şöyle en delicesinden. Yanıtsızlığın amansız darbeleriyle kalkanları parçalanmış baştan ayağa kana bulanmış gücü tükenmiş sözcüklerin elinden tutup ayağa kaldırma uğraşı… Nasıl öldü özlemim? Kimler kaldırdı cenazesini? Toprağa verenler biliyorlar mıydı hikayesini? Biliyorlar mıydı o özlemin bir sahibi olduğunu? Yıllar sonra bu ölümü yazmaya çabalayacak olan birinin varlığından haberleri var mıydı? Geride kalandan?

Sizin hiç özleminiz öldü mü?

Bir hayaleti kovalamak tanımadığın yüzlerde ellerde bakışlarda gülüşlerde susuşlarda… Kimi zaman yakınındaki yörendeki var oluşlarda onların haberi bile olmadan... Gözler kalbin aynası değildir her zaman. Sararan dökülen parlaklığı yitip giden aynalar mıdır yoksa kalpler mi? Ansızın diriliveren hayaletleri gösterir mi ayna bildiğiniz şeyler? Ansızın deliriveren soruları yanıtlar mı sözcük bildiğiniz sesler?

Yıllar sonra ölü toprağı kokan bir hayaletin peşinden böylesine koştunuz mu? Gizle(n)mektenörtmekten derine gömmekten -aslında cesaretsizlikten- usanıp koşmaya başlamak… Nereye? Kime? Dokunmayı istemek o izlere iz sandığın şeylere… Yıllarca kaçtığın bir hayaleti aslında kovaladığını anlamak… İçe akan gözyaşları daha mı değersizdir kendisini deşifre edenlerden?

Bir yokluk… Hiçbir ses yok koku yok biçim yok bir eşya bir suret bir şey işte! Bir şey! Küçücük bir şey! Sahip olduklarımın yanında ne kadar da küçücük kalacak bir şey! Bir özlemin ölümü… Geriye hiçbir iz bırakmayan bir ölümün ölümcül boşluğunu yıllarca ruhunda taşımakla yükümlü bir ölümlü olmak…

Sizin hiç özleminiz öldü mü?

Kimi zaman ürkekçe konuşuyorum o hayaletle. Sorularımdan bıkıp kaçmasından korkuyorum. O hep suskun. Kızdığımbağırdığım sitem ettiğim anlar aklıma gelince utanıyorum. Elimde değil ki sözümde değil. Ölen bir özlemle yaşayan birinden sağduyu beklenemeyeceğini yeni yeni deneyimledim. Yıllar sonra kendisini orada burada onda bunda apansız gösteriveren bir hayaleti sevmek sanki elde edilebilirmişsin gibi istemek…

Bir özlemin ölümüne birçok kez ölmek…

23.59’da takılıp kalan bir saat… Yeni güne akamayan bir gece… Şafaksız…

Anne karnında kurban olan kuzu… Yürekten göğe çıkamadan susan dua…

Gözlerde parlayamadan sönen ışık… Saçlarda gezinemeyen rüzgar… Ellere yayılamayan sıcaklık… Yüze dokunamayan beyazlık… Duyulmamış bir sesi arayan kulaklar…

Dopdolu bir yüreğin bomboş kalan elleri…

Gibi…

Sizin hiç Özlem’iniz öldü mü?[/SIZE][/INDENT]

[INDENT][SIZE="3"]Uzaktan birbirine karışmış müzik sesleri geliyor. Her mekanda farklı bir ritim, farklı bir ses; oysa yanı başımda ağustos böcekleri ötüyor. Burada insanlar sabaha kadar eğleniyor. Evimi özledim. Ruhumun yaşlılığından olsa gerek, tatil gibi gelmiyor bu gürültü bana. Huzura dönmek istiyorum.

Burada gece, gündüzden daha kalabalık. Kalbime benzeyen ıssız bir kaya buldum, elimde kahvem sigaram, gelip geçen gemileri seyrediyorum. Renk renk ışıklandırmışlar hepsini, denizin üstü süslenmiş kadın gibi! Gemiler geceleri daha hızlı gidiyor gibi görünür, oysa bu bir göz yanılması. Ben de bir zaman sevdim sanmıştım, şimdi anladım ki, o da bir kalp yanılması.

Bir hayalden öteye geçememiş aşkımızı düşünüyorum, fonda uzak müzik, bir de cırcır böcekleri. Garipsiyorum, her şeyi, aşka ait ne varsa yadırgıyorum. Anılarım geliyor aklıma, nasıl seviyor insan hiç tanımadığı bir kalbi? Sonra uğrunda bir ömrü nasıl harcıyor? Aşk dediğin büyünün etkisi nasıl bu kadar kolay bozuluyor?

Ne kadar oldu ki şunun şurasında? Bir yatakta koyun koyuna uyumuyor muyduk? Şimdi, hepsi yabancı, sen bile! Ağrımıza gitmeliydi, gitmiyor! Şeytan görsün yüzünü diyorum bazen, aman karşıma çıkmasın diye geçiriyorum içimden. Oysa nasıl atıyordu kalplerimiz?

Doğum gününde kimsenin yapmadığı bir sürpriz yapabilmek için, aylar öncesinden başlamıştım hazırlıklara. Elimde kalan birkaç tebessüm, cebimde işe yaramaz hatıralar. Düşlerim vardı içinde sen olan, seninle donatılmış, hatta üstüne kurulu bir yaşam planım, hepsi bitti!

Herkesin hayatı roman, kime çarpsan anlatacak muhteşem bir aşk hikayesi var. Bunca acı ve yaralı ayrılıkları, bu kadar insan nasıl taşıyoruz içimizde? Neden hepimizde bir öykü bırakıyor gidenler? Aşkın değersizliğinden olamayacağına göre, birbirimize mi ucuz geliyoruz? Sevdayı taşımayı beceremeyen kalplerle, en çok aşka yakışanlar neden birleşiyor? Kendimizi görmekten mi yoksunuz, yoksa karşıya bakmayı mı beceremiyoruz?

Biraz ilerde başkaları da oturmuş, karanlık denize bakıyorlar. Onların aklından da eski aşkları geçiyordur herhalde. Bu kayalıkların adını değiştirmeli, meşhur yalnızlar rıhtımı burası olmalı! Benim gibi dağılmış ve yalnız yüreklerden başka kimsenin oturmadığı şu sahilde, üstelik saat gece yarısını geçmişken, yıldız kaysa ne olacak? Tutulacak dileğimiz bitmiş, belki de dilek tutma hakkımız tükenmiş. Burada oturup denizi seyredenler, geçmişin tozlu anılarına bir okkalı küfür savuruyorlar. Herkes içinden geçiriyor, cebinde taşıdığı hatırları tek tek suya gömüyor. Ben de seni atacaktım karanlık denizin dibine ama yanımda getirmemişim. Benim için sen, bir hayalin bittiği yerdesin ve orda gömüleceksin! [/SIZE][/INDENT]

[INDENT][SIZE="3"]Senede bir gün birleşip ayrılmak zorunda kalan iki sevgili.. Hak mı bu, reva mı aşka ayrılık? Maşuk da acıyor oysa, kanıyor derinden..

Neyleyim, olmuyor iki gözüm! Hayat mı acımasız, kader mi yazmadı bizi birbirimize? Hangi geçmişin bedelini ödüyoruz ikimiz de?

Oysa dursan şurada öylece, sadece otursan ve konuşsan, hiç bıkmadan dinlerim. Çekilip köşene hiç konuşmasan, bir ömür sessizce sana hizmet ederim.

Ne su isterim, ne ekmek, ben seni ellerimle beslerim. Aç da bırakmam seni, ele de muhtaç etmem, hastalansan gözüm gibi bakar, iyi ederim.

Şurada otursan mesela, iki hırka bir lokma, anlatsan derdini dünyaya! Şimdi anlamayacaklar ama belki yüzyıl sonra, biri açıp okuyunca adını ansa..

Belki de bu ayrılıktır besleyen sevgimizi. Kavuşursak biter mi sence içimizdeki o ateş? Herkes gibi olur muyuz? Sıradanlaşıp ayrılır mıyız sonunda?

Şu hayat yolculuğunda ne fırtınalar atlattım, ne kasırgalar geçirdim, ne depremlerle sallandım, yıkılmadım da; senden uzak kalıyorum ya, bir tek o indiriyor kafamı düşmanın ayağına…

Kader mi karışır aşka, Eros mu bilmem. Ancak Kedi’nin dediği gibi; bizim şarkımız “Senede Bir Gün”, olmazsa “Makber” dinleyeceğiz sonunda…

Candan Ünal[/SIZE][/INDENT]

Aşk nedir allah aşkına? Varmı bi tarifi neye benzer nasıl olur asıkmıyız hepimiz asık oldugumuzu mu sanıyoruz? Ask alıskanlık mı, aynı bi cocugun oyuncagını elinden aldıgında üzüldügü gibi cok sevdigimiz elimizden gider gene üzülürüz. Demekki hersey bir oyundan ibaret sonra baskaları girer hayatımıza aynı senaryo bastan.. Aynı filmi izlemek istemeyenlerse bi kereden sonra aska tövbe edenler.