“Aynalar şehrine geldim çünkü benim hikâyemin önünü benden evvel kaleme alınmış bir başka hikâye tıkıyor. Aynalar şehrindeyim çünkü bir kez şu bendi yıkabilsem sular çağlayacak deli deli akacak; hissediyorum.”
… Bazen hakikat bütün çirkinliği ve çirkefiyle karşıma dikildiğinde akıbetimi allayıp pullamak süsleyip püslemek gelmiyor içimden. Böyle zamanlarda gözlerimi kapatıp usulca arkama yaslanıyorum ve küfre özenen kelimelerin dişlerimin arasında bıraktığı o kekremsi tatla oyalanıyorum.
“Aynalar şehrindeyim çünkü ben bir korkağım; ve ne olduğunu bilen her korkak gibi bu sırrı kendime saklıyorum.






Eskisi gibi olamasada hersey .. hayat devam ediyor ..



Zaman su gibi akip giderken benden de icimdeki sevgiyi caliyor..



Ne tuhaf hersey Neydi ne oldu diye dusunuyorum bazen ! Gercekden ne olacagi hic belli olmuyor o y s a ..



Aman neyse bende kalsin buda ...







.. K o r k u y o r u m
Kendimden yapdiklarimdan yapacaklarimdan
Hayat oyle seyler yasattirdiki bana
Kalp kirmasini oyle iyi biliyorum ki
Dahada fazla kalp kirmakdan korkuyorum . . .
Sevilmekden korkuyorum ben !
S e v i l m e k d e







Bir anda zift karasi oldu gunduzlerim
Gunduzlerimi gecelerimi caldilar benden
Sen'i sevgimi ben'i caldilar
Artik inanamiyorum olanlara koca bir y a l a n d a n ibaret hepsi
hayat yalan soyledi bize ;; hayat oyun oynadi bizle









Aklima sigdiramiyorum artik benligimi neydim ben ? neden boyle oldu ???
Aslinda sevilmeyi hak etmedim ben
H a k / e t m e d i m ..







.. S i m d i
Eski bir askin kollarina mi atmaliyim kendimi yoksa yeni ufuklara mi yelken acmaliyim







Hic bilemiyorum !
Bilmekde istemiyorum..
Aklimda binlerce soru isaretleri
K u r t u l
diyor cik isin icinden

. . . Soguk tutmus heryer bir senin yureginle isinir yuregim . .
Sen 'de gidersen