FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight FlashLight

“Aşk; yıllar geçiyor ve ben aşkı unutuyorum artık… Aşk deyip yalancı hoşlanmaların peşinden koşup kandırmaca içindeyim” diyordu Ekrem. Çevresinde o kadar çok kız vardı ki Ekrem’in gezdiği, aynı yatağı paylaştığı, birçok erkeğin yaşamak istediği bir hayattı onunki… Artık ayrılıklar bile acı vermiyordu, sıradan olmuştu onun için “herkes Ekrem’in yerinde olmak isterdi ama o Ekrem olmak istemiyordu. Tek isteği her şeyden çok sevebileceği, delice aşık olacağı bir kız ve onla evlenip bir ömür geçirmekti. Olmuyordu her şeyi deniyor ama yine olmuyordu… Aradan o kadar zaman geçmişti ki son aşkını hatırlamıyordu bile artık. Yaşı otuz beşti yolun yarısına gelmişti ama o hayattan çok sıkılıyordu, diğer yarısının çabucak geçmesini istiyordu. Yorulmuştu, hayat içinde hiçbir istek bırakmamıştı hayattan hiçbir zevk almıyordu… Hayatta hep aldığı kadar verebilmişti, mesela sevildiği kadar sevebilmişti, bazen kendini zorlamış “aldığımdan fazlasını vereceğim” demişti ama hiç yapamamıştı, hiç bir zaman aldığımdan fazlasını verememişti. Her kızda bir kusur buluyor yarı yoldan dönüyordu, ta ki o güne kadar… Bir gün arkadaşının doğum günü partisinde çok güzel bir kızla tanıştı. İlk görüşte aşktı onunki… Kız çekingen bir kıza benziyordu biraz sohbet etmişlerdi Ekrem yaklaşmaya çalışmış kızsa uzak durmuştu, dert etmedi Ekrem, “zamana bırak” dedi. O günden sonra kızla dışarıda birkaç defa buluştular kız her buluşmalarında sadece arkadaş olabileceklerini sevgili olamayacaklarını söylüyordu. Böylece günler geçti ve bir gün kız Ekrem’in ısrarına dayanamayarak, pes etti “deneyelim” dedi. Çıkmaya başladılar ilk günler çok güzeldi her şey. Ekrem’e her şey tozpembe gözüküyordu. Bir gün kızın bazı davranışları dikkatini çekmeye başladı Ekrem’in; kız onun gibi bakmıyordu, aşk yoktu sanki gözlerinde öpüşü bile değişikti zorla öpüyordu sanki… Beraber geziyorlar, beraber yemek yiyorlar beraber uyuyorlardı bu kadar yakın olup da, aynı zamanda aralarında bir uçurum olması ne kadar garipti. Ekrem’in her geçen gün kafasındaki sorular çoğaldı. Bir süre kızdan uzak durdu çeşitli bahanelerle o gecelerde uyuyamadı düşündü en sonunda “karşılıksız bir aşk benimki ayrılmalıyım” dedi. Kız ayrılmak istemedi ilk baştan ama Ekrem kararlıydı, “alışkanlık seninki alışırsın” diyerek ayrıldı sevdiğinden. Ayrıldıktan sonra Ekrem artık eski Ekrem değildi doğru dürüst ne yemek yiyor ne gülüyordu. Bu sefer her şey çok farklıydı öncekilere hiç benzemiyordu bu kızın verdiği ayrılık acısı… İkisi de gururluydu kimse kimseyi aramadı uzun süre, herkes kendi acısını çekiyordu. Bir gün Ekrem çok kötü oldu damarlarından kan çekiliyordu sanki, nefes zor alıyor içi patlayacak gibi sıkılıyordu telefonuna sarıldı sevgilisini arayarak “çok kötüyüm” dedi. Kız koşup geldi. Kızı görünce Ekrem’in hiçbir şeyi kalmadı çok özlemişti sevdiğini, doya doya sarıldı. O gece kız Ekrem’i yanağından öptü, çok yapmacık geldi bu öpücük Ekrem’e. O da öptü sevdiğini yanağından öptükten sonra “beni öptüğünde şimdi benim öptüğüm gibi “şap” sesi gelmeli, ben böyle öpülmeyi seviyorum” dedi. Kız çok seviyordu aslında Ekrem’i ama istekler söylenmeden bilinmez ki… Bu bir başlangıçtı ve Ekrem istediklerini söylemeye başladı o günden sonra kızda isteklerini söylüyordu artık konuşamadıkları hiçbir konu kalmamıştı, kabullenmişlerdi birbirlerini her geçen gün birbirlerine olan saygıları arttı… Ekrem en sonunda anladı kız gerçekten onu seviyormuşâ€¦O günden sonra çok mutlu bir hayat sürdüler.

Ben Bu Gün SöyLeyemediğim Güzel Cümleleri

Yarın SöyLeyebilme İhtimaline Saklıyorum

Karşısına Geçtiğimde Unuttuğum Herşeyi

Bir Gün Gözlerine Cesurca Baktığımda

Yüreğim Onun Dercesine SöyLemek İstiyorum

Hayır Korkmak Değildi Bu

Bu Ona Aşık Olabilme İhtimaliydi

Bu Ona Karşı İlk Hissedebileceğim Şeydi AsLında

Bu O kadar Farklı Bir Histi ki

Ne Gözlerine Bakıyordum

Ne Ellerini Tutuyordum

Nede Ağzımı Açıp Tek Kelime Edebiliyordum
''Suskunluğumu Çaresizce Onu Seyredişim
Sade ve Sadece Uzaktan Zarar VermedenSen Benim için

tenime degen ay ışıgı yüzüme vuran ılık meltem
yeni bir hayata merhaba dedigim
umarsızca tutuldugum mavi düşlerimsin...Virane şehrimin semalarına kanat çırpan gizemli kırlangıcım.
Dağların yamaçlarına serpilmiş kızıl Gelinciğim

Benim Onu Seyrettiğimi Bilmeden Bakmaktı.''

Bakışlarımla Yavaştan Aşık Olmuştum

Bakışlarım Sevmişti Onu

Göremediğim Herşey Ondaydı

Seviyormuydum Gerçekten. . .

Bunu Kendim Bile Bilmiyordum

Aşk
Sevgi
HoşLantı
Sıcak Bir ArkadaşLık

Yada UZaktan SeLam Veren Birisi..

Yüreğim Ne Diyordu O An Duyamıyordum

Herşey Onda Başlayıp Onda Biten Bir Film Gibiydi Sanki

Sadece Ve Sadece Hafif Bir Esinti Olması Yeterdi

Kışın Ortasında Ilık Bir Hava Eser Ya

Aynen ÖyLe Bir Şey İşte

Benim Ona Aşık Olabilme İhtimalim Gerçekten Çok mu Düşüktü

Hayır Tabikide

Ben Ona Çoktan Aşık Olmuştum Bile

Ama Aklım Buna Müsade Etmiyor Artık

Aklımın Dur Dediği Yerde

Kalbim Bir Şans Daha Ver Diyor

Ben Aklımı Çoktan Kaçırmış

Kalbim İse O Şansı Çoktan Vermişti

Ben Aşık Olabilme İhtimalinden Vazgeçtim

Çünkü O Aşk Beni Seçmişti Zaten

O Aşk Ansızın Çıkagelen

Yüreğimin Kapısında Nöbet Bekleyen

Masum Bir Sevdaya Dönüştü Şimdi

Söylüyorum Şimdi Sevgimin Değerini

''Değerim Sende 'Aşk' İse

Bende Bitmek Tükenmek Bilmeyen

Bir 'Kor' Gibi.

Değerim Sende 'Sevda' İse

Bende Sonsuz Denilecek 'Dua' Gibi

Aşk Sevdadan Geldiyse

Sende O Zaman Deste Deste Düş Yüreğime...

Alıntı:

Yar Bakma gözlerime öyle Göremezsin orada savaştan öte bir şey Okunmaz bende mutluluğun izi Saçlarımdan süzülür ayrılığın tadı Gitmeler yer tutmuştur yüreğimde, hasret delip geçmekte ruhumu

Ve aklım terk etti beni, senin ardından

Yar Susma bana öyle , bir şey de Gel de geleyim, git de gideyim Ama batırma içime bu sessizliği

Şimdi hangi şehre sığınırım, hangi kapılarda bulurum izini

Hayat küsmüş, seninle basıyor üstüme, ölüm uzuyor içimdeki yollara Ve ben yavaş yavaş düşüyorum gidişine astığın uçuruma Şimdi ne okunur, ucuna kan bıraktığın dudağımda Gözlerime yuva yapmış hüzün kırıkları, bata çıka yaşıyorum bu koca yalnızlığı En keskin susmalarda öldürdün beni, harflerimi de adıma gömdün Kara yazılarda okudum hikayemi

Duvarlarda çürüdü parmak uçlarım Soğuk bir hücre ayazına gömdüm, yüzümde açan gölgeni

Yar Durma öyle uzakta, öteden estirme ayrılık rüzgarını Hazan değdirme yaralarıma Şimdi yalvarışlar dizilmiştir gözlerime, yüzüme bir bıçak gibi bakma! Vurma içime bu soğuk sabahı Unut gecenin en derin yaralarını Varlığınla ört yüreğimi, uykuma geçit ver Solgun düşler derledim yarına, aklımda büyüttüm ismini

Yokuşlara dayanmaz ömrüm, idam et bu ayrılığı

Yol ver gideyim, içimin en titrek yanına seni nöbet bileyim Hem daha mı çok benden kanayan yaraların ? Bir yol ver, bir şey de ama susma!

İniltisinden durulmaz yoksa bu ayrılığın Ve dokunmaz ellerim sana, sen aldırmasan da

Gözlerindeki kor acıtmasın yüreğimi, ben unuttururum varlığımı

Yar Yakma bu sonbahar düşkünü hayatımı, gömerim geçmişe adımı Ama bitmesin bu ayrılığın son mısraları Çünkü bu; yarası içinde saklı bir bedenin son duaları