01-31-2014, Saat: 01:14 AM
Seni görmek için yatıyorum her uykuya ama aklın şeytanı kendinden usta, hiçbir rüyada sana rastlamıyorum.
Kalbimi acıtıyor yokluğun ve yokluk dediğin öyle ağır bir iz bırakıyor ki tenimde, günden güne çürüyerek kokuyorum.
Sesini unutacağım diye korkuyorum veya gözlerini. Bir tek sözlerini unutmam, bir de ihanetini, onu adım gibi biliyorum.
Yine de seni affetmiş olmanın ağırlığı vuruyor kalbime, hani sancı gibi, bıçak saplanır gibi, vuruyor orta yerine kalbimin ve anlıyorum, kalbim bile kabul etmiyor seni artık.
Bahtsız bir hayat benimki, kaderi daha önce yazılmış bir ömrü oynamak için neden gönüllü oldum, bilmem ki?
Oysa seni severek nasıl çoğalabilirdim, nasıl büyürdüm aklımın sınırlarından taşarak ama sen beni sadece acıların bulunduğu sınırlarda büyüttün; mutluluk dediğin şimdi bana çok uzak.
Bazı şeyleri bilmeden yaşayabiliyorsun da, bildiklerinin yoksunluğu ağır geliyor omzuma. Teninin kokusunu mesela, gözyaşının tadını biliyorum.
Sahi, sen hiçbir kadını gözyaşından öptün mü sevgili? Sen beni hiç ağlarken öptün mü? Sen beni hiç ağlarken gördün mü? Senin yüzünden dökülen gözyaşlarının hiçbirinde yanımda olmadığını hatırladım birden.
Biliyor musun sevgili, ben çok güzel ağlarım. Sen sadece gülümsememi tanıyorsun ama ben çok güzel severim. Onu zaten biliyorsun ama değil mi?
Şimdi hiçbir rüyada sana rastlamıyorum ama bir gün karşılaşırsak bil ki; hakkımı helal etmiyorum.
Candan Ünal
Kalbimi acıtıyor yokluğun ve yokluk dediğin öyle ağır bir iz bırakıyor ki tenimde, günden güne çürüyerek kokuyorum.
Sesini unutacağım diye korkuyorum veya gözlerini. Bir tek sözlerini unutmam, bir de ihanetini, onu adım gibi biliyorum.
Yine de seni affetmiş olmanın ağırlığı vuruyor kalbime, hani sancı gibi, bıçak saplanır gibi, vuruyor orta yerine kalbimin ve anlıyorum, kalbim bile kabul etmiyor seni artık.
Bahtsız bir hayat benimki, kaderi daha önce yazılmış bir ömrü oynamak için neden gönüllü oldum, bilmem ki?
Oysa seni severek nasıl çoğalabilirdim, nasıl büyürdüm aklımın sınırlarından taşarak ama sen beni sadece acıların bulunduğu sınırlarda büyüttün; mutluluk dediğin şimdi bana çok uzak.
Bazı şeyleri bilmeden yaşayabiliyorsun da, bildiklerinin yoksunluğu ağır geliyor omzuma. Teninin kokusunu mesela, gözyaşının tadını biliyorum.
Sahi, sen hiçbir kadını gözyaşından öptün mü sevgili? Sen beni hiç ağlarken öptün mü? Sen beni hiç ağlarken gördün mü? Senin yüzünden dökülen gözyaşlarının hiçbirinde yanımda olmadığını hatırladım birden.
Biliyor musun sevgili, ben çok güzel ağlarım. Sen sadece gülümsememi tanıyorsun ama ben çok güzel severim. Onu zaten biliyorsun ama değil mi?
Şimdi hiçbir rüyada sana rastlamıyorum ama bir gün karşılaşırsak bil ki; hakkımı helal etmiyorum.
Candan Ünal