:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: Şimdi susma!
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link

Gecenin karanlığında kaybolayım
Konuşma sesini çığlıklara karıştırma!
Yalnızca izle ve dinle!
Karanlığın geceye olan hâkimiyetini…


Sus!
Kayıp yıldızlar zifir yalnızlıklarına ışık yakmış bekler...
Gece gündüze seyreder
Alışılmamış bir yalnızlık senfonisi ilişir kulaklara
Masum ve güzel o büyülü ses herkesi etkiler!
Hiç bu kadar güzel olmamıştı yalnızlık
Vazgeçişler başladı yalnızlığından kopuşlar
Olmayacaktı biten bir hikâyenin anatomisi çizilemezdi
Ve her ne olursa olsun bu hikâye deki kahraman tek değildi
Yarım kalmış cümleler gibi bu şehirde…
Gözlerine inmiş bir perde bu hikâyede


Ve ve ve
Bir yıldırım yalanır karanlığın sükûnetinden
Bir adam imgeleri hep beyaz
Mücahit bir sonbahar giydirmiş bedenine
Yağmur içen
Kan nöbetçisi batı düşlerinden
Yalnızlık ne güzel
Yakıştırma bedenin kalıp ölçülerine
Duvarları sindirip fikri-i düşüncen
Yardana kırbaçlayıp ruhunun içindeki umudu
Ve


Şeytansı tortuyu


Tutunamadık yalnızlığın ahir zamanından


Yapamadık zamanın zamansızlığında


Başaramadık yalnızlığı…


Sus!


Karıştırma daha fazla


İçimde savrulmuş duygu şehrini


Taş koyma sokaklarıma


Çelme takma ayağıma


Sadece sus


Çığlıklarımın arasındaki gecenin koyu yalnızlığında




Sıyrılıp siyahın korku prangalarından

Nu insanlık koştuğu zehir zemberek taş sokaklarıma
Dikme zakkum zehrini
Sus!
Hayat tiyatrosunda bir es koyup
Locanın zimmete geçirilen sandalyesine
Sıyır at içindeki karanlığı
Gözlerinden bir bahar aksın
Mavi yeşil eflatun
Kızıl yıldızlar
Dökülsün avuçlarına
Çığlıklarıma tecavüz eden kadın
Sus
Dokunma yalnızlığa
Bana kalsın oda!

İçerde dolaşan parmak izlerin var hala!
Beni yaralayıp kanımı içiren sen
Yalnızlığa mahkûm edipte çirkin kahkahalarla gülen sen!
Sus!
Sus ve konuşma bir daha
Acıtma kabuk bağlamayan yaralarımı
Dokunma bir daha bana ve odama kirletme ellerinle
Sus!
Yorma dalgın kuşlarımı
Kanatlarını kırdın uçamazlar bir daha
Sus ve çık hayatımdan
Zehrini daha fazla boşaltma dünyama

Oysa hasretim sana
Zehrine panzehir olsa
Yoğunluğum alıp da gitse tek başına...
Unutulan sükûnet
Derin karanlık
Açan kan çiçekleri
Belâ hasretin
Ve yalnızlığın
Ve sessizliğin
Ve gelip gitmelerin ömrümün kıyılarına
Ve hayatında olup olmayısın
Ve her şey
Ve sen
Ve ben
Ve ve...
Ve elveda benim zehirli sarmaşığım
Ömrümün kangren yanı
Kesip de atamadığım kolcağızım benim
Bu hasret bir beni öldürür
Bir beni yalnızlık…



Ruhumu teslim etmek ne denli zor


Adını anmadan gitmek!


Yo bana göre değil sensizliği içime gömmek


Dur!


Susma! Konuş bu kez…


Yalnızlığımı bastıran güneşim ol!


Doğ gecelerime…


Çığlıklarımı sustur sen konuş bu gecenin sabahında!


Gözlerime bak son kez!


Gülümse dokunulmamış taze dudaklarınla


İçime attığım tüm dertleri bir gecede unuttur bana!


Renklerimi getir avuçlarıma ve sakın susma!


Son gecem senle mutlu geçsin şu beş günlük fani dünyada…


Unutma bir gün senide alacağım yanıma


Uzaklara gideceğiz


Kimselerin olmadığı sessiz diyarlara


Ölüm kokmayacak kan olmayacak


Sevgimizle yaşayacağız


Korkular kendiliğinden silinip elveda diyecek bize


Sen yalnızca bu gece susma!


Gecenin sonu başlangıcımız olacak yeni bir dünyaya


Şimdi susma!