08-13-2011, Saat: 02:14 AM
[SIZE="3"]
Ufacıktı boyu, küçük adamımdı. Kalbi ona inat, kocaman kocamandı! Herkesi, her şeyi içine alabilir; herkese her şeye fazlasıyla değer verebilir herkes ve her şey tarafından bir o kadar da sevilirdi. Tabii birileri için daha farklı. Annesi, babası ve kardeşleri dışında bir insan daha vardı onu en az onlar kadar seven…En az onlar kadar değer veren… Evet o da bunun farkındaydı ve herkesten her şeyden daha farklı bir yere koymuştu onu. Daha farklı sevmişti daha çok… “Ailemden bile ötesin†derdi. Belki haksızdı belki ailesinden öteye koymamalıydı ama söylemişti bi kere ve geri dönüşü yoktu biliyordu. Pişman da değildi, sürekli yineledi…
Kücük adam'ım.
Ufacıktı boyu, küçük adamımdı. İnanamazdınız görseydiniz nasıl böyle büyük bir kalbe sahip olabilir. Bazen de kıskanırdım ne yalan söyleyeyim o kadar sevilirdi ki… Onlara inat daha çok severdim. En çok ben!
Bazen de çok sinir ederdi insanı kendini beğenmiş bir tavır takınırdı. Çünkü çok sevildiğini bilirdi ve hep bunu kullanırdı. Nedense herkes ve her şey onun yanlışlarını sineye çekerdi belki çok büyük yanlışları olmadığı içindi belki de o ne yapsa haklıdır fikri.. Onun kendini beğenmiş tavırları bile güzel sinirli anları bir o kadar keyiflibazen korkutucu..
Küçük adamdı o, küçüğümdü…
Benimdi.
O kadar büyük adamlar girmişti hayatıma yaşını başını almış selvi boylu.. Hiç biri onun kadar olamadı. Hiçbiri o kadar sevilmedi hiçbirinin yaptıkları sineye çekilmedi battı battı… Konuştukça daha da derine battı. Çünkü adamlık boyda değil, soydaydı...
O küçük adamın yaptığı sürprizler o kadar özlendi ki…
Sen o kadar özlendin ki…
Ufacıktı boyu, küçük ‘adam’ımdı.
Fakat hiçbiri onun kadar olamadı…
Herkes ve her şeyden daha çok, daha farklı…
[/SIZE]Kücük adam'ım.
Ufacıktı boyu, küçük adamımdı. İnanamazdınız görseydiniz nasıl böyle büyük bir kalbe sahip olabilir. Bazen de kıskanırdım ne yalan söyleyeyim o kadar sevilirdi ki… Onlara inat daha çok severdim. En çok ben!
Bazen de çok sinir ederdi insanı kendini beğenmiş bir tavır takınırdı. Çünkü çok sevildiğini bilirdi ve hep bunu kullanırdı. Nedense herkes ve her şey onun yanlışlarını sineye çekerdi belki çok büyük yanlışları olmadığı içindi belki de o ne yapsa haklıdır fikri.. Onun kendini beğenmiş tavırları bile güzel sinirli anları bir o kadar keyiflibazen korkutucu..
Küçük adamdı o, küçüğümdü…
Benimdi.
O kadar büyük adamlar girmişti hayatıma yaşını başını almış selvi boylu.. Hiç biri onun kadar olamadı. Hiçbiri o kadar sevilmedi hiçbirinin yaptıkları sineye çekilmedi battı battı… Konuştukça daha da derine battı. Çünkü adamlık boyda değil, soydaydı...
O küçük adamın yaptığı sürprizler o kadar özlendi ki…
Sen o kadar özlendin ki…
Ufacıktı boyu, küçük ‘adam’ımdı.
Fakat hiçbiri onun kadar olamadı…
Herkes ve her şeyden daha çok, daha farklı…