06-11-2011, Saat: 01:41 AM
[INDENT][SIZE="3"]Senden sonra bozuldu hayatın büyüsü. Senden sonra gördüm gerçek yüzünü şeytanın ve senden sonra artık hiçbir şey eskisi gibi değildi.
Hepsi bir bozgun aslında anlayabilirsen nedenini bir çeşit ders… Bütün hepsini bilsem de yorgunum. Ötelenmiş kırılmış kanatılmış ve üç kuruşa satılmış sevdalardan yorgunum.
Değiştiremediklerime inanmayıp dolu dizgin savaştığım aşkların yenilgisiyle mühürlenmişim. Belki bu yüzdendir yeniye karşı suskunluğum.
Gülümseyen ışıldayan bir güneş lazım bu ömre. Bir kahkaha belki bir tek papatya bir bardak kahve ya da basit bir hayal…
Her şeyin bir tesadüfle başladı olaylardan duygusal depremler doğuyor. Şiddetli ve yıkıcı sarsıntılardan geriye virane ve terk edilmiş yürekler kalıyor.
Sözlerim kadar boş aslında hayat; yaşam dediğin tıpkı cümleler gibi sonsuzlukta asılıp kalıyor.Başka bir yere gitmek istiyorum aklım engel oluyor. Aynı hataları yapmaya devam edecekse gönlüm bu eşyaları taşımanın ne anlamı kalıyor?
Oysa benim derdim gittiğim yer değil. Uzun ve yepyeni bir yolculuğun hayalindeyim.Varacağım yerin anlamı yok giderken yaşayacaklarımın peşindeyim ama aklım bunu kabul edemiyor.
Senden sonra hiçbir şey beni kesmiyor. Ne gözler geçiyor önümden hepsinde tanıdık anlamlar buluyorum.Bilinmedik ve aseni anımsatmayacak yürekler arıyorum. Oysa aşklar da birbirine benzemiş hiçbiri beni büyülemiyor.
Şimdi zamanın olmadığı bir yere at kalbim. Uçsuz bucaksız bir karanlıkta döne döne kendini arıyor.
Candan Ünal [/SIZE][/INDENT]
Hepsi bir bozgun aslında anlayabilirsen nedenini bir çeşit ders… Bütün hepsini bilsem de yorgunum. Ötelenmiş kırılmış kanatılmış ve üç kuruşa satılmış sevdalardan yorgunum.
Değiştiremediklerime inanmayıp dolu dizgin savaştığım aşkların yenilgisiyle mühürlenmişim. Belki bu yüzdendir yeniye karşı suskunluğum.
Gülümseyen ışıldayan bir güneş lazım bu ömre. Bir kahkaha belki bir tek papatya bir bardak kahve ya da basit bir hayal…
Her şeyin bir tesadüfle başladı olaylardan duygusal depremler doğuyor. Şiddetli ve yıkıcı sarsıntılardan geriye virane ve terk edilmiş yürekler kalıyor.
Sözlerim kadar boş aslında hayat; yaşam dediğin tıpkı cümleler gibi sonsuzlukta asılıp kalıyor.Başka bir yere gitmek istiyorum aklım engel oluyor. Aynı hataları yapmaya devam edecekse gönlüm bu eşyaları taşımanın ne anlamı kalıyor?
Oysa benim derdim gittiğim yer değil. Uzun ve yepyeni bir yolculuğun hayalindeyim.Varacağım yerin anlamı yok giderken yaşayacaklarımın peşindeyim ama aklım bunu kabul edemiyor.
Senden sonra hiçbir şey beni kesmiyor. Ne gözler geçiyor önümden hepsinde tanıdık anlamlar buluyorum.Bilinmedik ve aseni anımsatmayacak yürekler arıyorum. Oysa aşklar da birbirine benzemiş hiçbiri beni büyülemiyor.
Şimdi zamanın olmadığı bir yere at kalbim. Uçsuz bucaksız bir karanlıkta döne döne kendini arıyor.
Candan Ünal [/SIZE][/INDENT]