12-16-2010, Saat: 12:40 PM
yeşil reçete hatıraları -2
her güne farklı uyanmak nedir bilmezsin anne
bi gün yaşamı bu denli sevip
ertesi gün dilinde küfürlerle uyanmak ne demek bilemezsin....
ilk sen söylemiştinn bünyende iki farklı birey barındıyorsun diye
sonra sokakta en sevdiğim çocuktan duydum bunu...
az ya da çok ne farkeder kırıldımm kendi kendime işte
sonra doktor yollarım oldu benim anne
senin asla geçmediğin yollar...
bi tek o yolda deli olduğuma inandırılmaya çalışıldım anne
elimde kutularla döndüğümde yüzündeki hayal kırıklığını okumak
benim için hiçte zor olmadı anne...
zaten ben hep böyle yapıyor muşum
hep yanlış açıdan bakıyormuşum ya hayata anne
yine o açıdan baktım sıradanlığı bozmadan merak etme....
sonra çok serüvenler biriktirdim senin kirli sepetinde
sen benim kirli kıyafetlerimi yıkadın o makinada
bense üzerime sinen nevrotik yalnızlıkları...
sen ve ben farklı şeyler görüp farklı şeyler algılıyorduk aynı eşyalardan anne
sen tavana baktığında bu yılın ne kadar çetin geçtiğini
bense gözlerimdeki yalnızlığın nakışlarını birbir nasıl işlediğimi görüyordum
o griye çalan yerde...
şimdi... yeni UFUKlar doğuruyorum içimde anne
bütün vasıflarımdan sıyrılıp,
yeni duygular üretiyorum fobik yaşantıma destek olsun diye
kerpiçten sevinçler inşaa ediyorum anne...
:-_-:
deltoit!
her güne farklı uyanmak nedir bilmezsin anne
bi gün yaşamı bu denli sevip
ertesi gün dilinde küfürlerle uyanmak ne demek bilemezsin....
ilk sen söylemiştinn bünyende iki farklı birey barındıyorsun diye
sonra sokakta en sevdiğim çocuktan duydum bunu...
az ya da çok ne farkeder kırıldımm kendi kendime işte
sonra doktor yollarım oldu benim anne
senin asla geçmediğin yollar...
bi tek o yolda deli olduğuma inandırılmaya çalışıldım anne
elimde kutularla döndüğümde yüzündeki hayal kırıklığını okumak
benim için hiçte zor olmadı anne...
zaten ben hep böyle yapıyor muşum
hep yanlış açıdan bakıyormuşum ya hayata anne
yine o açıdan baktım sıradanlığı bozmadan merak etme....
sonra çok serüvenler biriktirdim senin kirli sepetinde
sen benim kirli kıyafetlerimi yıkadın o makinada
bense üzerime sinen nevrotik yalnızlıkları...
sen ve ben farklı şeyler görüp farklı şeyler algılıyorduk aynı eşyalardan anne
sen tavana baktığında bu yılın ne kadar çetin geçtiğini
bense gözlerimdeki yalnızlığın nakışlarını birbir nasıl işlediğimi görüyordum
o griye çalan yerde...
şimdi... yeni UFUKlar doğuruyorum içimde anne
bütün vasıflarımdan sıyrılıp,
yeni duygular üretiyorum fobik yaşantıma destek olsun diye
kerpiçten sevinçler inşaa ediyorum anne...
:-_-:
deltoit!
