11-15-2010, Saat: 12:35 AM
Denize karşı durmuş, neden yanımda olmadığını çözmeye çalışıyorum.
Bir martı çok alçaktan geçiyor.
Uzaktan gelen bir gemi düdüğüyle irkiliyorum.
[url=http://www.baktabul.net/][/url]
Yüreğimi yarıp gidişin geliyor aklıma, geminin yarıp geçtiği denizi hayal ettiğimde.
Bacaklarım en yakın banka oturmamı emrediyor
çaresiz itaat ediyorum.
İki martı tam karşımdan denizin aynı noktasına iniyor.
Gagalarıyla suların yüreğine son sürat saldırışlarını seyrediyorum. Aklımdan
gitmeden az önce öfkeyle bana bağırışların geçiyor.
Bir martı engin mavileri gagasıyla yardığında denizin içi de acır mı diye merak ediyorum.
Gittin gideli benim içim hep acıyor.
Şimdi uzaktaki geminin güvertesinden çocuklar martılara simit kırıkları atıyordur…
Martıların telaşından anlıyorum.
Bir yalnız çocukların denize simit ufalayışlarını seyrediyor yalnızlığına tekrar tekrar yanıyordur… Biliyorum!
Aklım sensizliğin acımasız yalnızlığına kilitleniyor.
Denize arkamı dönersem ‘bu bitip tükenmez acı diner!’ diye aklımdan geçiriyorum.
Martıların çığlıkları buna izin vermiyor.
İçimde bıraktığın kesintisiz çığlığın seni düşünmeden tek an geçirmeme müsaade etmemesi gibi.
Neden gittin sanki?
Neden beni dünyanın en güzel düşünde boğulmaya mahkûm ettin? Çocukların martılara simit ufalamalarını kıskanacak duruma düşürmemeliydin beni.
Gitmemeliydin yani!
Martıların üzerimden alçaktan geçişleri hızlandıkça içimde anlamsız bir umut oluşuyor.
Gittin ama döneceksin diye geçiriyorum aklımdan.
Son sürat çocukların ufaladıkları simit kırıklarının üzerine üşüşen martıları seyretmek anlamsızca iyi geliyor bana.
Denizin üzerine parça parça düşen simit kırıklarını seninle kırgınlıklarımız olarak düşünüyorum.
Onları ya martılar gagalarıyla toparlıyor ya da deniz az sonra içinde kaybediyor.
Ben de kırgınlıklarımızın yürek denizimizde batıp yok olacaklarına ümitleniyorum.
Ayaklarıma can geliyor hızla toparlanıyorum.
Denize arkamı dönüp eve doğru bitkinliğimden beklenmeyecek kocaman adımlar atıyorum.
İçimden uğursuz bir çığlık; her günü akşam alacasında döneceksin umuduyla bitirdiğimi haykırıyor.
Aldırmıyorum!
Irfan Gürkan Celebi
Bir martı çok alçaktan geçiyor.
Uzaktan gelen bir gemi düdüğüyle irkiliyorum.
[url=http://www.baktabul.net/][/url]
Yüreğimi yarıp gidişin geliyor aklıma, geminin yarıp geçtiği denizi hayal ettiğimde.
Bacaklarım en yakın banka oturmamı emrediyor
çaresiz itaat ediyorum.İki martı tam karşımdan denizin aynı noktasına iniyor.
Gagalarıyla suların yüreğine son sürat saldırışlarını seyrediyorum. Aklımdan
gitmeden az önce öfkeyle bana bağırışların geçiyor.
Bir martı engin mavileri gagasıyla yardığında
denizin içi de acır mı diye merak ediyorum.Gittin gideli benim içim hep acıyor.
Şimdi uzaktaki geminin güvertesinden çocuklar martılara simit kırıkları atıyordur…
Martıların telaşından anlıyorum.
Bir yalnız
çocukların denize simit ufalayışlarını seyrediyor yalnızlığına tekrar tekrar yanıyordur… Biliyorum! Aklım sensizliğin acımasız yalnızlığına kilitleniyor.
Denize arkamı dönersem
‘bu bitip tükenmez acı diner!’ diye aklımdan geçiriyorum.Martıların çığlıkları buna izin vermiyor.
İçimde bıraktığın kesintisiz çığlığın
seni düşünmeden tek an geçirmeme müsaade etmemesi gibi.Neden gittin sanki?
Neden beni dünyanın en güzel düşünde boğulmaya mahkûm ettin? Çocukların martılara simit ufalamalarını kıskanacak duruma düşürmemeliydin beni.
Gitmemeliydin yani!
Martıların üzerimden alçaktan geçişleri hızlandıkça içimde anlamsız bir umut oluşuyor.
Gittin ama döneceksin diye geçiriyorum aklımdan.
Son sürat çocukların ufaladıkları simit kırıklarının üzerine üşüşen martıları seyretmek
anlamsızca iyi geliyor bana. Denizin üzerine parça parça düşen simit kırıklarını
seninle kırgınlıklarımız olarak düşünüyorum.Onları
ya martılar gagalarıyla toparlıyor ya da deniz az sonra içinde kaybediyor.Ben de kırgınlıklarımızın yürek denizimizde batıp yok olacaklarına ümitleniyorum.
Ayaklarıma can geliyor
hızla toparlanıyorum.Denize arkamı dönüp
eve doğru bitkinliğimden beklenmeyecek kocaman adımlar atıyorum.İçimden uğursuz bir çığlık; her günü akşam alacasında
döneceksin umuduyla bitirdiğimi haykırıyor.Aldırmıyorum!
Irfan Gürkan Celebi