09-01-2010, Saat: 12:02 AM
Derler ki
hayat umut ettiğin kadardır
Senin umudun hiç tükenmesin;
Yüreğindeki umut ateşi hiç sönmesin
Ömrün uzun hayatın mutlu yüreğin umutlu olsun …
[SIZE=4]Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…
Dikenli taşlı yollar; patikalar
Sana bana bize mahsus değildir
Hayat acılar olsa da güzeldir…
Dertler çileler ve özlemler
Sanma ki sadece bize özeldir
Her şeye rağmen hayat yaşamaya değerdir…
Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…
Bir bak en derin aşkların timsali güle
Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri
Nasıl da yırtmıştır seven gönülleri…
Oysa onları çeken sadece bir umuttu
Yüreklerindeki yangına düşecek olan
Belki de bir damla mutluluktu
Ve uğruna ömür verdikleri
Bir kırmızı gül pembe gül
Üç günde yapraklarını döktü…
Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…
Hayatı tanımak
Hayattakileri anlamak zor olsa da
İbret bulabiliriz bize sunulan bir bardak suda
Ki hep dolu dolu olmayacaktır bardağımız
Ya da hep boş kalmayacak;
Gün gelecek ki hayat bulacağız bir yudumunda…
Hep boşlar olmasın kısacık ömrümüzde
Hep karalar yer etmesin gözlerimizde
Hayatın başka renklerini de bulacağız…
Koş ey sevgili imkansız deme
Belki küçük dünyamıza büyük gelecek
Gri yağmur bulutları bizi bekliyor
Ve belki de bir gökkuşağı…
Ey sevgili umudunun tükendiği yere beni koy
Sana umut toplayacağım umudunun tükendiği yerde…[/SIZE]
hayat umut ettiğin kadardırSenin umudun
hiç tükenmesin;Yüreğindeki umut ateşi
hiç sönmesinÖmrün uzun
hayatın mutlu yüreğin umutlu olsun …[SIZE=4]Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koySana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…Dikenli
taşlı yollar; patikalarSana
bana bize mahsus değildirHayat
acılar olsa da güzeldir…Dertler
çileler ve özlemlerSanma ki sadece bize özeldir
Her şeye rağmen hayat
yaşamaya değerdir…Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koySana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…Bir bak en derin aşkların timsali güle
Kaç yüreği kanatmıştır dikenleri
Nasıl da yırtmıştır seven gönülleri…
Oysa onları çeken sadece bir umuttu
Yüreklerindeki yangına düşecek olan
Belki de
bir damla mutluluktuVe uğruna ömür verdikleri
Bir kırmızı gül
pembe gülÜç günde yapraklarını döktü…
Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koySana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…Hayatı tanımak
Hayattakileri anlamak zor olsa da
İbret bulabiliriz
bize sunulan bir bardak sudaKi hep dolu dolu olmayacaktır bardağımız
Ya da hep boş kalmayacak;
Gün gelecek ki hayat bulacağız bir yudumunda…
Hep boşlar olmasın
kısacık ömrümüzdeHep karalar yer etmesin
gözlerimizdeHayatın başka renklerini de bulacağız…
Koş ey sevgili
imkansız demeBelki küçük dünyamıza büyük gelecek
Gri yağmur bulutları bizi bekliyor
Ve belki de bir gökkuşağı…
Ey sevgili
umudunun tükendiği yere beni koySana umut toplayacağım
umudunun tükendiği yerde…[/SIZE]