:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: ` Yüréğimin Ucuna Géldin yiné ~
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
Sayfalar: 1 2
Teşekkür ederim canım, okuyan gözlerine sağlık..
Düstüm cümlelerimden..Susuyorum..Susuzluguma can ver nefesinle…”

Katransi bir geceden sonra “ gül “ dogumlarina sahit yüregimle akiyorum satirlara. Agustos ayazlarina maruz kalmis kalemimi kiyilarinda umut dalgalarina vuruyorum..Susuzum biliyorsun. Ve bir o kadar'da uykusuzum.Giydir gözlerinle Harami karanligi gözlerime.Dudaklarim çöllesmis. Vur bulutlarin nemini senli cümlelerimin benli boylarina..Durma öyle..Kaldir basini (son) baharlardan. Topla gülüslerini vadesi dolmamis zamandan. Sancilari bagladim yüregimin yamalarina. Karanliklarda kaldim. Susuzluktan çatliyor yüregim.. Çöllesmis topraklarima “ susmalarinla “ düs...Yag üzerime bulut bulut..Sal üzerime islak kirpiklerini. Savur gölgelerini delice bagri yanik gögsüme. Eg basini gögsümün kanayan yanina..Sesini aç yüregimin..Duy yüregimin kuruyan çigliklarini..Hadi sevgili..Susuzluguma yürek sususlarinla can ver ..Gelecegime bin kursun sikan kurakliga inat sözlerim ol nadasa birakilmis dudaklarimda...Dua dua savrul yalnizliktan kavrulmus denizlerime. Varliginla düs susuzluguma.

“ Mülteciyim zamansizliga !

Adressizim... !

…Kiyilarinda yasamama izin ver ! …..”

Sinir disi hallerimi bilirsin sen. Kovulmalarimi, imla bozukluklarimi..Mülteciyim zamansizliga. Adimlarimi çektim adreslerimden..Bir bavulu bile doldurmayan ömür sahifemi düstüm satirlardan..Adressizim. Hayat Top yekun yetersiz. Bakiyelerim hep karanliga bölünüyor. Menzilim hiçlik iken sen tut beni.. Ve öyle bir sev ki beni; ölüm bile hayran kalsin sevdana. Züleyha’nin Yusuf’u sevdigi gibi sev .Gözünü karat..Kapat perdelerini.Benden baska göz bilme ..Adimdan baska hiçbir cümleyi alma dudaklarina.Avuçlarina yasla uykusuz gözlerimi.Öyle bir sev ki; Leyla gibi savur dudaklarindan beni '' mim'siz '' çöllerine..Susuz birak beni...Kurusun geçmisim..Yeter ki senin yaninda olsun son nefesim..Sirtlan benimle gelecegimi / kir düslerimi..Kimligimden soyunmus bu adami hüviyetine al..Sahiplen adressiz ellerimi..Yalnizlik etiketini, fislenmis geçmisimi, Filistin askisi gören kimliksizligimi savur tozlu raflara. Içimdeki kekeme çocugu sev. Sefkatine al öznesiz cümlelerimi..Iki dudagindan gayri bir yer bilmeyeyim.. Devrildim bir kez karanligin ayak dibine..Yaralarim Eyyub gibi kanar. Sancilarim Isa gibi sabrimi yoklar…Hadi ölümle yamamadan hüviyetsizligimi al beni cümlelerine.Ben susayim. Kapat üzerimi sesli kelimelerinle..Dizlerim kan revan. Köklerim ise agit figan...!

Kapindayim...!
[SIZE=6]
Kiyilarindayim...!
[/SIZE]
hephuzun1707333nn8.jpg

Daginikligimi , yarimligimi sen TAMAMLA.. Ve sonra her seye gögsünü gerip benim sende YASAMAMA izin ver..

“ Sürgüle Kapilarini..Ört üzerine Umutlarini..Sen ve
Ben..Biz’iz artik...”

Beni ve seni biz yaptigin için diline kepenk vurmak isteyecek rüzgarlar.Beni hayatina aldigin için karanliklar üsüsüsecek saçlarina..Ayazlar kiyilarina dolacak..Küfür kokan yanginlar zorlayacak kapilarini..Sana kast edecek zaman. Beni yüregine aldin diye biçagin keskin yüzü beklese de seni, sakin boynunu bükme kekeme gecelere.Rest çekecek ölüm..Sen beni yasat sonu ölüm ile müjdelense de susma sen..Etegine uzanirsa militan yüzlü karanliklarin eli sakin çekinme elini tetige götürmeye.Vur alnin ortasindan bize uzanan ayriliklari.

Korkma sakin. Tek bir adim atma geriye..Bu dogum sancili olsa da vakit tamam.

Gün; güle ... !

karanlik, fecre gebedir…!


Dilin vurgun yese de topraga susmak yakismaz sevgili...Tek topraga vurulmaz kelepçe. Hadi durma öyle..Bagir bagirabildigin kadar.. Yasa beni gücün yettigi kadar..



" Yüreginin sesini biraz daha aç ;
Çünkü hiçbir “ gül “ topraksiz....
Hiçbir hayat “ umutsuz “ yesermemistir..."
Şarkılar sıralanıyor yine gecemde karşımda resmin…Dokunuyorum usulca hissetse diyorum o an ürperse birden içi..Gözlerim doluyor itiyorum kenara..Üstüne damlamasın gözyaşlarım…Resmine bile kıyamıyorum...Kalkıyorum yorgun kalbimi parçalayıp atasım geliyor...Bir şarkı çıkıyor yine radyoda vazgeçiyorum..


Yapabileceğim tek şeyi yapıyorum sonra…Yazıyorum ne yazdığımı bilmeden sadece seni sadece dökmek için içimdekileri..Sen hiç bilmedin her gün her gece üstünde kalemlerin dolaştığını sayfaların seninle dolup seninle taştığını gözyaşlarıyla dolan sayfalar arasında umut arayan paramparça gözleri..! Ama ben her kelimemi her harfimi ömrüme iğneliyorum kazıyorum hatta.. Depremler olsa da enkazda kurtulacak olan sadece sana dair yazdıklarım olsun diye üstünde tozlar dolaşsa da eskise de; yıllar sonra bulunduğunda hala çekse üstüne gözyaşlarımı tüm benliğimi…



Tüm bunları düşünürken yağmur başladı işte yine..Nasıl sitemkar yağıyor nasıl hızlı nasıl düştüğü yeri serinletir gibi değil de yakarcasına! Tıpkı senin gibi… Tıpkı yüreğime düştüğün gün gibi… Yanmaya başlamıştı kalbim artık her rüzgar daha da alevlendiriyordu her seferinde bir parça kopuyordu canımdan gözlerin gözlerime değdikçe kıvranıyordu içimde duygularım...



Avazım çıktığı kadar bağırmak istedim sonra nadastan çıkmış bir toprak gibi…Duy istedim feryadımı yankı yapsın kulaklarında unutma bir daha o sesi…



Sonra kendi kendime anlattım kendi kendimle savaştım..
Hem askerdim savaşması gereken kanının son damlasına kadar hem de komutan ne olursa olsun koşmaya ve yönetmeye devam edecek olan..
Hem de kendimin düşmanıydım…
Yara alan hep ben oldum hem vurmaya çalışan hem vurulan hem kaçan hem kovalayan……



Yine dalmışım sana saate bak kaç olmuş…
Seni sen geçmekten yorulmuş o da benim gibi…
Uykuya susamış rüyalarının rengine vurulmuş…
İyi geceler canım…
Sana uyuyacağım şimdi yine… Gelir misin?
Sayfalar: 1 2