Aklının alamayacağı,anlasan bile inanamayacağın kadar çok seviyorum seni!
Belki de böylesi daha iyi,yani anlamaman.Çünkü anlasan seni de korkutur içimdeki sevginin büyüklüğü.
O zaman sende farkına varırsınki böyle bir sevginin yaptıramayacağı,yaşatamayacağı bişey olamaz..
Hem o zaman anlarsında sana ufak gözüken birşeyin bende böyle büyük etkiler yaptığının nedenini.Ama yine de hiçbir şey anlama!çünkü sana olan içimdeki sevgi öyle benliğime işlemiş,öyle benim olmuşki senle bile paylaşamayacak kadar kıskanıyorum onu!
O BENİM! ve ona benden başka kimse ulaşamaz,zarar veremez.
Belki şimdi anlatabilmişimdir,bendeki sevgiyi nefrete dönüştürmeye senin bile gücünün yetemeyeceğinin nedenini..
Seni kimsenin sevemeyeceği,sevmeye cesaret edemeyeceği kadar seviyorum..
Sen gidiyorsun ya.."O" hep benle kalacak..Hadi git..
Ufacıktım bu masala başladığımda.. Figürandım ben senin oyununda. ßir üst mertebeye hiçbir zaman erişememiştim zaten... Üstümde birçok yük var,ağırlık yapıyor. Anlaşılması zor, biliyorum. Aynanın karşına geçiyorum, saçlarıma son şeklini verip, başlıyorum provalara.. Herşey düzgün olmalı. Her nekadar görünmeyeceğimi bilsem bile...
Farklıydı bu masal..Diğerlerine benzemeyen birşeyler vardı bunun içinde. Farklı anlam katan..
Üşüyorum ...
Ama bildiğim de çok şey var.. Senin gökyüzünde uçamam! Kanatlarım kırılır. Düşerim... Gökyüzün dar gelir bana. Yetmiyor işte bana ayırdığın zamanın,mekanın,olayın,sevdan ... Yetmiyor işte! Uçamıyorum, istesemde .. Kırılır kanadım.Düşerim.. Ayrılık zor gelir bu bedene ....
Bilirsin beni..
Farklı bir duygu benimkisi.. Dolu gibi gelir yağmurun üstüme.. Ağır gelir,zaten ağır olan bedene.. Neler var anlatılması güç aslında. Neler var söylenmesi acı. Daha neler neler var ...
Ortasına gelmişti masal'ın.. ßen hala yoktum piyasada.. ßoşuna mıydı onca hazırlık? Onca düşler? Onca sevda...
Herşey farklı olucaktı busefer.. /düşlerde .. /yalan dolan..
Ve..
Sonunda masalın sonunu getirmiştin.. ßen hala yok'tum.. ßir köşede üzüntümü paylaşıyordum, kağıdımla,kalemimle.. "Mutlu Son"du seninkisi sanırım.. Gülümsüyordun .. ßense içten içe, ağlıyordum !
Masal bitti meleğim....
Masal'ımız bitti ..
'Bakışların gittiğin yerden uzak,
Yoksa gelirdim..
Sensiz anlamsızlığımı anladım, dön demek için.."
İnan gelirdim...eğer üzerime demir kapılar kapatıp gitmeseydin..beni alevlere teslim etmeseydin, bil ki seninleydim.. anlatmak için.. anlamayacığını bile bile bir kez daha umut yeşertmek için gelirdim.. gelmedim..! inadını bilirim.. hadi yine yap yapacağını.. beni derinlere göm...
''Sensiz anlamsızlığımı anladım, dön..!
Bugün burada cumartesi,
Ben senin saçlarını, suçlar bakışlarını,
Geveze susuşlarını bile özledim .."
onca şey.. yaptığın onca şeyden sonra seni hala sevebiliyorum... suçlar bakışlarını bile özleyebiliyorum.. önemli değil ne dediği gözlerinin..bana baksın yeter.. susuşların.. önemli değil ne anlattığı.. sesini duyayım yeter..
sen.. hala nefes alabiliyor musun..? Sızlamıyor mu için..? Duyuyor musun.. kendimi sana teslim ettim.. arkanı dönme yeter... yoksa gelemiyorum..
"Ayrılık bu söyle sende farklı mı zaman?
Aynı soğuk.. Aynı hazan... "
Ve zaman... Sensizken geçmiş mi durmuş mu sezmiyorum...
Ama bugün.. Bugün burda cumartesi... Orda da mevsim hazan değil mi..?
Soğuk buralar.. ayaz içim... mevsim hazan...
Sahi senin de nefesin kesilecek gibi oluyor mu birazdan...?
"Bugün orda da Cumartesi mi?
Sen de beni, 'benim kadar' özledin mi?
Aynalardan kaçarken özlenmeyi beklemek,
Ne kadar acı, ne kadar komik..
Ve bana ait değil mi? "
Bilmiyorum, bugün orda da cumartesi mi? Gittiğin yerde diyorum.. Dünyanın öbür ucunda... Uzakta hani.. Çok uzakta.. Sende beni benim kadar özledin mi??
Heybene aslımı, kendimi koymuştum farketmedin mi?? Ben çok özledim beni bu acı komik ve ne kadar da bana ait değil mi...?
Hala sevebilmek seni.. sırtımdaki bıçaklara rağmen sevebilmek.. ne gülünç değil mi..?Bilirim..çok iyi bilirim..
Ama,
yine de.. ......meleğim....
her bitiş yeni bir başlangıçtır aslında..
Bakma nemli gözlerime!
Bir iç çekiş görürsün o zaman...
Pişmanlık değil o süzülen yaşlar.
Belki de bir hüzün
Ya da sensizliğin denizinde
Sevgisizliğinin diplerindeki benim işte onlar... Zaman durmuyor, kayıp gidiyor ellerimizden
Ve ben zamanla birlikte biraz daha susuyorum
Sonra ...
Boğuluyorum gözyaşlarımın akıntısında,
Tutunamadan bir dala
Alıp atıyor beni sonsuzluğa...
Sonsuzluk da sen oluyorsun,
Sonra ...
Dolduramıyor o an göz yaşlarım boşluğu,
Büyüyor giderek yalnızlığım... .
Ne vakit geçti o unutulmaz an'lar
Sensizlik yanı başımda kapılmış akıntıya,
Sürüklüyor zaman beni
Çaresizliğe çaresizce...
Gözlerim yaşla dolu
Ama boş bakıyor aynı senin gibi.
Hüzünlerim boş bir noktaya dalmış
Seni göremez oluyor aniden...
Ne bir çaresizlik bu ağlama
Ne de bir güçsüzlük bu!
Pişmanım ama "Sensizliğe" de ağlamıyorum aslında!
Belki de sadece karşılıksız sevgime.
Bakma o yüzden gözlerime
Ve sakın ağladığımı görme!....
