06-19-2010, Saat: 01:10 PM
Şimdi dinle güzel kadın. Söylemek istediğim birkaç şey var ve ben
sen dinlerken konuşmayı çok seviyorum. Beni anladığını görmekten daha güzeli yok galiba. Ama aklıma takılır bazen ve acaba derim kendi kendime; Ben seni anlıyor muyum? Ve işte tam da bu sözlerin üzerine dalıp gidiyor insan kendi içine. Ve düşününce hani o tarihi soru var ya o geliyor akla. Kadınlar ne ister? Denir ya hani ben bunun bir adım daha anlamlısını merak ediyor kadınların ne istediğini anlamayanlar olarak bir kere daha kendime ve kendim gibilerine şaşıyorum.
Biz erkek milleti diye başlayan pek çok yazı yazılmış sözler söylenmiş ve çoklukla kendimizi size şikayet etmişliğimiz olmuştur.
Ve ne gariptir ki kusuru olanın kendini mazluma şikayetinden sonra hiç bir şey olmamış gibi ve herhangi bir değişiklik yapmadan ya da bir evrim geçirmeden aynen devamı da sadece bize has bir durumdur.
Hani bir de hep söylenilen bir şey vardır; Aslında kadın erkekten daha güçlüdür diye. Bu hatalarımızı kapatmak adına büyük bir uydurmadır aslında. Ki güçlü olan kadındır evet eğer ki olay katlanmaksa. Evet kadın daha güçlüdür sadık kalmada. Ve tabii ki kadın güçlüdür daha az ile daha çok şey yapmakta. Farkında mısın bütün bu güçlülük meziyetleri erkeğin eksikliğinin giderilmesiyle alakalı. Oysa duydun mu hiç bir erkeğin kadının daha zeki olduğunu söylediğini. Ve görülmüş müdür ki karar vermesi gerekenin kadın olduğunu söyleyen bir serseri. Ve demokrasilerde bile uygulamaya geldiğinde kadınların en son vagona sıkış tıkış ve zor zahmet bindiğini
Şimdi sana ne anlatsam ne söylesem bilmez bir haldeyim... Ve evet biliyorum ben de bu zamana kadar gelmiş erkek milletinin bir ferdiyim. Ve işte sırf bu sebeple şüpheyle bakacaksın bana değil mi. Ve bu şüphenden ötürü sana kızamayacağımı. Yani haklı olduğunu bilmek var ya işte o en can sıkıcı yanı.
Oysa isterdim biliyor musun?
Kadın denilen mef'umun aklından geçeni bilmek olmasa da en azından anlamayı ya da anlayışla olabilmeyi. Ben de isterdim kalbinden geçenin sadece sevgi olduğunu ve sevilmekten başka bir beklentiyle bakmadığını unutmamayı. Ve isterdim evet her daim onlar kadar içten onlar kadar sıcak ve en önemlisi onlar kadar nazik olmayı. Kaba saba yanlarımızı biliyorum evet. İpe sapa gelmez ve sudan bahanelerle çıkardığımız kavgaları düşününce boynum biraz daha bükülüyor ve mahcubiyetimin anlamsız kalışına tanık oluyorum aynadaki görüntümde.
Dedin ki sevgi olsun.
Adını koymakta zorlandığımız her çözümün en baş anahtarı değil miydi ki bu zaten. Bu kadar göz önünde dururken çözümlerin anahtarı bizim onu görmemize engel olan nedir; bak işte onu bilmiyorum.
Kalbinden geçenleri içini açmadan görmek için gözlerine bakmak yeterliydi oysa. Ki bunu şu yan tarafıma koyduğum küçücük resmine bakarken bile anlıyorum. Mavi mavi baktığın dünyamın içinde koca okyanuslar gören bakışlar varken bendeki derinliğin asıl sahibinin sen olduğunu anlamak için bir tercüman aramaya çalışmamı ise kınıyorum. Saçlarının dalgalarından anlamak gerekmez miydi git gelli hallerimizin bile ne olursa olsun bizden kaynaklandığını. Ve o git gellerin bile en nihayetinde bir parmak arası tarama ile düzleşip dinginleşeceğini.
Şimdi sana bir cümle kurmak dileğim. Sana kurmak istediğim cümlede senin bir bakışında olanın yarısının yarısını anlatsam kendimi en ama en büyük yazarlardan biri olarak göreceğim ya bu imkansız sanırım.
Beni göğsüne bastığın anları hayal ettim hep.
Erkek milletinin başka hayali olmamıştır aslında biliyor musun? Anamız basmıştır ya göğsüne bizi; işte o vakitten beri o iki göğüs arasındaki kuytu ve sıcacık korunak en anlamlı ve en korunaklı sığınağımız olmuştur bizim. Baş koymak için daha güzel bir mekan olmasa gerek. Ki o mekan’ın bize verdiği huzur içimizdeki en büyük dilek.
Ve korkağız aslında evet. Öyle çok ki sebebi ama sanırım en büyük olanı da kaybetmek.
Şimdi baktığımda yüzüne uzaktan da olsa hem de bir kere daha anlıyorum sende olanı. Ve gördüğüm şey benim yarım ve senin tam bir insan olduğundan öte bir başka anlama gitmiyor. Ben eksikken ben kendine bakmaktan aciz ben hayata karşı savunmasız ve bu haliyle üretkenlikten uzak yaşama bakarken ve en önemlisi sebep bulamazken yaşama dair çıkardığım tek gerçek ders sendeki hayat kaynağının sadece bir ilavesi olduğumu fark etmektir.
Şimdi anlıyorum desem sana sen öylece sus kalmışken karşımda ve gözlerin kapalı.Yastığının kenarından ince dereler gibi akmış saçlarında gezinirken parmaklarım biliyorum desem sendeki dünyayı. Ve gördüğümü söylesem her nefes alışında hafiften inip kalkan göğsünün içinde taşıdığın mucizevi rüyayı. Sana beni anlatmakta eksik kalır belki ya da sana hayranlığımı haykırmakta.
Sana bir cümle kursam diyorum bakışından çaldığım anlamlarla süslenmiş. Ve sana bir cümle kursam ki kalbinden geçenlerle saz sözlü neşelenmiş. Sana bir cümle kursam ki sevginin en yücesiyle kutsanıp kırmaktan incitmekten ölesiye korkar halde bir fısıltıyla söylenmiş.
Dinler misin?
O cümlemi benden ister misin?
Evet diyeceksin biliyorum. Ki sen cansın ve canansın bırakmazsın yükü bende. Ki sen anasın kavuşturansın güne ki ne kadar dert varsa hepsinin dermanı sende.
Seni ve varlığını ve bende yaptığın her şeyi çok sevdiğimi bilmeni istiyorum. Ve bil ki benim sana senin bana olduğundan daha fazla ihtiyacım var yemin ediyorum.
Beni hiç bırakma olur mu?
sen dinlerken konuşmayı çok seviyorum. Beni anladığını görmekten daha güzeli yok galiba. Ama aklıma takılır bazen ve acaba derim kendi kendime; Ben seni anlıyor muyum? Ve işte tam da bu sözlerin üzerine dalıp gidiyor insan kendi içine. Ve düşününce hani o tarihi soru var ya o geliyor akla. Kadınlar ne ister? Denir ya hani ben bunun bir adım daha anlamlısını merak ediyor kadınların ne istediğini anlamayanlar olarak bir kere daha kendime ve kendim gibilerine şaşıyorum. Biz erkek milleti diye başlayan pek çok yazı yazılmış
sözler söylenmiş ve çoklukla kendimizi size şikayet etmişliğimiz olmuştur. Ve ne gariptir ki kusuru olanın kendini mazluma şikayetinden sonra hiç bir şey olmamış gibi ve herhangi bir değişiklik yapmadan ya da bir evrim geçirmeden aynen devamı da sadece bize has bir durumdur.
Hani bir de hep söylenilen bir şey vardır; Aslında kadın erkekten daha güçlüdür diye. Bu
hatalarımızı kapatmak adına büyük bir uydurmadır aslında. Ki güçlü olan kadındır evet eğer ki olay katlanmaksa. Evet kadın daha güçlüdür sadık kalmada. Ve tabii ki kadın güçlüdür daha az ile daha çok şey yapmakta. Farkında mısın bütün bu güçlülük meziyetleri erkeğin eksikliğinin giderilmesiyle alakalı. Oysa duydun mu hiç bir erkeğin kadının daha zeki olduğunu söylediğini. Ve görülmüş müdür ki karar vermesi gerekenin kadın olduğunu söyleyen bir serseri. Ve demokrasilerde bile uygulamaya geldiğinde kadınların en son vagona sıkış tıkış ve zor zahmet bindiğini Şimdi sana ne anlatsam ne söylesem bilmez bir haldeyim... Ve evet biliyorum ben de bu zamana kadar gelmiş erkek milletinin bir ferdiyim. Ve işte sırf bu sebeple şüpheyle bakacaksın bana değil mi. Ve bu şüphenden ötürü sana kızamayacağımı. Yani haklı olduğunu bilmek var ya işte o en can sıkıcı yanı.
Oysa isterdim biliyor musun?
Kadın denilen mef'umun aklından geçeni bilmek olmasa da en azından anlamayı ya da anlayışla olabilmeyi. Ben de isterdim kalbinden geçenin sadece sevgi olduğunu ve sevilmekten başka bir beklentiyle bakmadığını unutmamayı. Ve isterdim evet her daim onlar kadar içten onlar kadar sıcak ve en önemlisi onlar kadar nazik olmayı. Kaba saba yanlarımızı biliyorum evet. İpe sapa gelmez ve sudan bahanelerle çıkardığımız kavgaları düşününce boynum biraz daha bükülüyor ve mahcubiyetimin anlamsız kalışına tanık oluyorum aynadaki görüntümde.
Dedin ki sevgi olsun.
Adını koymakta zorlandığımız her çözümün en baş anahtarı değil miydi ki bu zaten. Bu kadar göz önünde dururken çözümlerin anahtarı
bizim onu görmemize engel olan nedir; bak işte onu bilmiyorum. Kalbinden geçenleri içini açmadan görmek için gözlerine bakmak yeterliydi oysa. Ki bunu şu yan tarafıma koyduğum küçücük resmine bakarken bile anlıyorum. Mavi mavi baktığın dünyamın içinde koca okyanuslar gören bakışlar varken
bendeki derinliğin asıl sahibinin sen olduğunu anlamak için bir tercüman aramaya çalışmamı ise kınıyorum. Saçlarının dalgalarından anlamak gerekmez miydi git gelli hallerimizin bile ne olursa olsun bizden kaynaklandığını. Ve o git gellerin bile en nihayetinde bir parmak arası tarama ile düzleşip dinginleşeceğini. Şimdi sana bir cümle kurmak dileğim. Sana kurmak istediğim cümlede
senin bir bakışında olanın yarısının yarısını anlatsam kendimi en ama en büyük yazarlardan biri olarak göreceğim ya bu imkansız sanırım. Beni göğsüne bastığın anları hayal ettim hep.
Erkek milletinin başka hayali olmamıştır aslında biliyor musun? Anamız basmıştır ya göğsüne bizi; işte o vakitten beri
o iki göğüs arasındaki kuytu ve sıcacık korunak en anlamlı ve en korunaklı sığınağımız olmuştur bizim. Baş koymak için daha güzel bir mekan olmasa gerek. Ki o mekan’ın bize verdiği huzur içimizdeki en büyük dilek. Ve korkağız aslında evet. Öyle çok ki sebebi ama sanırım en büyük olanı da kaybetmek.
Şimdi baktığımda yüzüne uzaktan da olsa hem de bir kere daha anlıyorum sende olanı. Ve gördüğüm şey benim yarım ve senin tam bir insan olduğundan öte bir başka anlama gitmiyor. Ben eksikken
ben kendine bakmaktan aciz ben hayata karşı savunmasız ve bu haliyle üretkenlikten uzak yaşama bakarken ve en önemlisi sebep bulamazken yaşama dair çıkardığım tek gerçek ders sendeki hayat kaynağının sadece bir ilavesi olduğumu fark etmektir. Şimdi anlıyorum desem sana sen öylece sus kalmışken karşımda ve gözlerin kapalı.Yastığının kenarından ince dereler gibi akmış saçlarında gezinirken parmaklarım biliyorum desem sendeki dünyayı. Ve gördüğümü söylesem her nefes alışında hafiften inip kalkan göğsünün içinde taşıdığın mucizevi rüyayı. Sana beni anlatmakta eksik kalır belki ya da sana hayranlığımı haykırmakta.
Sana bir cümle kursam diyorum bakışından çaldığım anlamlarla süslenmiş. Ve sana bir cümle kursam ki kalbinden geçenlerle saz sözlü neşelenmiş. Sana bir cümle kursam ki sevginin en yücesiyle kutsanıp
kırmaktan incitmekten ölesiye korkar halde bir fısıltıyla söylenmiş. Dinler misin?
O cümlemi benden ister misin?
Evet diyeceksin biliyorum. Ki sen cansın ve canansın bırakmazsın yükü bende. Ki sen anasın
kavuşturansın güne ki ne kadar dert varsa hepsinin dermanı sende. Seni ve varlığını ve bende yaptığın her şeyi çok sevdiğimi bilmeni istiyorum. Ve bil ki benim sana
senin bana olduğundan daha fazla ihtiyacım var yemin ediyorum. Beni hiç bırakma olur mu?