12-18-2009, Saat: 02:10 AM
Yüreğim Ağladı Sensiz İlk Defa
Sana yazdığım tüm şiirler yarım kalıyordu
Aslında yazamadığımdan değil
Seni anlatmaya kelimeler yetmiyordu
Gittiğin gün anlamını yitirdi mevsimler
Zamansız durdu saatler...
Ve rakamsız basıldı tüm takvimler
Şimdi susuyorum
Kızgınlık ya da kırgınlıktan değil bu derin sessizlik
Aksine konuşmak haykırmak istiyorum derdim sensizlik
Konuşmanın ne anlamı var sözcükler yetersiz
Ve dalıp gidiyorum uzaklara
Bir sen varsın aklımda bir de bu soğuk beden
Suskunluğuyla ulu orta ve çaresiz
Özlüyorum kalbimin en değerli varlığını
Tek ve gerçek sahibini
Ağlıyorum...
Aglıyorum gözyaşlarım sevda seli
Özlem bir çöl misali ben ise söndürmek için çabalıyorum
İçimdeki alevi
Yüreğimde ayrı kalmanın acısı ve ben eriyorum bir tanem
Akan her bir damla gözyaşını kutsal sayardım
Ve uğrunda can verirdim her bir damlası için
Şimdi tüm kainat yok olmalı yüreğim seni kaybettiği için
Ağlayan gözlerim sağır yüreğimden.
Elbet bir gün hesap soracak
Bir boşlukta olduğumu yüreğim sana fısıldayacak
Sevdalı dilim seni her gün bin kez haykıracak
Bir düşün bir düşün
Kim itti bizi bu ayrılığa kim yaktı bizi kim?
Uzat ellerini koy yüreğimin üzerine ayrılık olmasın bir daha
Gittiğin gün Yüreğim ağladı sensiz ilk defa…