:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: Öldürdügün Yerde Yaşarım!
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
Şimdi o sokağı adımlarım baştanbaşa
Sökerim yüreğimi yerinden
Akıtırım kanını ,
Bir peri resmi çizerim gökyüzüne
Sadece ben bakarım ve sadece ben görürüm.
Sadece beni ısıt ve beni üşüt isterim.
Hayranlıkla bakarken
Kar yağar kor halindeki yüreğime
Soğuk tanecikler okşar beyaz elleriyle hislerimi,
Sensiz donarım...
Beklerim saatlerce ,
Gelmeyeceğini bildiğim halde.

Son bir sigara daha yakarım,
Dumanıyla atarım içimdeki
Kavuşmaya dair ümitleri
Unutulsam da hayalinden bir kıvılcım alır
Büyük bir ateş yakarım yüreğimde
İbrahim gibi atarım tenimi ateş dağına
Yetinmem , acısıyla...
Isınmak için geceyi örterim üstüme.
Fazıl’a merhamet eden kaldırımlar,
Kovar beni,
İncinirim, kızarım, kaçarım.
Dolanır ayağıma başıboş kaldırımlar
Öğrenemem bir türlü bayram kutlamasını
Bakarım gülenlere boş boş.
Gülmeyi denerim, nafile bir uğraş
Yüzümdeki mutluluğa dair direncin,
Senden sonra kırıldığını anlarım.
Bir sonraki bayrama saklarım,
Hatırlanmaya dair ümitlerimi.
Kimse görmeden
Gecenin en koyu karanlığına,
Günün en soğuk saatlerine,
Karanlığın içine sinen itlere
Haykırırım şuursuzca ,
Seni hala...
Seni hala ...
Seni hala çok sevdiğimi,
Zor söylerim işte yine.
Sonra adım atmaya mecalim kalmaz
Yıkılır düşerim, itler çullanır tepeme
Sen bilmesen de öldürdüğün yerde yaşarım...
Karanlıklarında seni sensiz taşırım...