05-14-2009, Saat: 09:32 PM
Deniz;
Elveda demenin buyrukluğunu mavinin tonlarıyla avutmaktır...
Sevdiklerinen her saniye uzaklaşıp yine her saniye onları göreceğin güne yaklaşmaktır...
Özlemin adını sözlükten daha iyi telaffuz etmektir...
Sensizliğe şiirler yazmaktır...
Dört mevsimi bir bavula sığdırmaktır...
Hayal bile edemeyeceğin uzakların o kadar da uzak olmadığını bilmektir...
Maviyle yeşilin sarhoş olduğu yeri 360 kertede görmektir...
Kimsenin bilmediği bir dili konuşmaktır...
Yakamozun her rengini görmektir...
Yokluğunda sevgi gibi acıtmasıdır...
Deniz;
En kara bulutları, en sert rüzgarları, en büyük dalgaları, insanlarla uğraşmaya tercih etmektir.
Sancak ve iskeleyi adını bilmediğin bir yıldızdan almaktır...
Gerçek Kuzeyi bilmektir...
Ülkeni dünyanın her yerinde temsil etmenin gururudur...
Kendi yazdığın efsanelerin başrolünü oynamaktır...
"Her limanda bir sevgili" deyiminden nefret etmektir...
Deniz;
İnsanın düşünce balonlarıyla dolaştığı yerlerdir...
Deniz tutmasını alkol sarhoşluğuna benzetmektir...
Yokluğun aslında nasıl bir erdem olduğunu keşfetmektir...
Fırtınanın hayallerini yenemeyeceğine inanmaktır...
Ufka bakıp dünyayı küçümsemektir...
Deniz;
Hep geleceği düşünüp bugünü harcamaktır...
Keşke, belki gibi kelimeleri aklından çıkartmaktır...
Uykulardan kanter içinde uyanıp dua etmektir...
Sabretmenin erdemidir...
Deniz;
Tanrıyla buluşmaktır...
İnsanın inandığı her şeyin aslında bir yalan olduğuna inanmaktır...
Ölmekten korkmamaktır...
Hayatında bir kere bile olsa gidip dönmemeyi düşünmektir...
Deniz;
Doğumlara ve ölümlere geç kalmaktır...
İnsanın yalnız doğduğunu ve yine yalnız öleceğini hatırlamaktır...
Bir son varsa sonuna kadar gidilecek yerdir...
Deniz;
İNANMAKTIR!
YAŞAMAKTIR!
SEVMEKTİR!
ÖLESİYE SEVMEKTİR!
Şimdi söyle sen karadaki denizi sevdiğini mi zannediyorsun?
Elveda demenin buyrukluğunu mavinin tonlarıyla avutmaktır...
Sevdiklerinen her saniye uzaklaşıp yine her saniye onları göreceğin güne yaklaşmaktır...
Özlemin adını sözlükten daha iyi telaffuz etmektir...
Sensizliğe şiirler yazmaktır...
Dört mevsimi bir bavula sığdırmaktır...
Hayal bile edemeyeceğin uzakların o kadar da uzak olmadığını bilmektir...
Maviyle yeşilin sarhoş olduğu yeri 360 kertede görmektir...
Kimsenin bilmediği bir dili konuşmaktır...
Yakamozun her rengini görmektir...
Yokluğunda sevgi gibi acıtmasıdır...
Deniz;
En kara bulutları, en sert rüzgarları, en büyük dalgaları, insanlarla uğraşmaya tercih etmektir.
Sancak ve iskeleyi adını bilmediğin bir yıldızdan almaktır...
Gerçek Kuzeyi bilmektir...
Ülkeni dünyanın her yerinde temsil etmenin gururudur...
Kendi yazdığın efsanelerin başrolünü oynamaktır...
"Her limanda bir sevgili" deyiminden nefret etmektir...
Deniz;
İnsanın düşünce balonlarıyla dolaştığı yerlerdir...
Deniz tutmasını alkol sarhoşluğuna benzetmektir...
Yokluğun aslında nasıl bir erdem olduğunu keşfetmektir...
Fırtınanın hayallerini yenemeyeceğine inanmaktır...
Ufka bakıp dünyayı küçümsemektir...
Deniz;
Hep geleceği düşünüp bugünü harcamaktır...
Keşke, belki gibi kelimeleri aklından çıkartmaktır...
Uykulardan kanter içinde uyanıp dua etmektir...
Sabretmenin erdemidir...
Deniz;
Tanrıyla buluşmaktır...
İnsanın inandığı her şeyin aslında bir yalan olduğuna inanmaktır...
Ölmekten korkmamaktır...
Hayatında bir kere bile olsa gidip dönmemeyi düşünmektir...
Deniz;
Doğumlara ve ölümlere geç kalmaktır...
İnsanın yalnız doğduğunu ve yine yalnız öleceğini hatırlamaktır...
Bir son varsa sonuna kadar gidilecek yerdir...
Deniz;
İNANMAKTIR!
YAŞAMAKTIR!
SEVMEKTİR!
ÖLESİYE SEVMEKTİR!
Şimdi söyle sen karadaki denizi sevdiğini mi zannediyorsun?