Islanır hüzünlerinde sensizliğim
Cennet ışıltısı yaşlı göz bebeklerim
Çırpınıyor ellerinde yüreğim
Bir masal perisi pamuk kalbinde Anne
Sensizlik bir ıstırap benliğimde
Gel kurtar beni bu ümitsizliğimde
Bitmez hasretim apansız şefkatine
Özlüyorum seni gül bahçesinde Anne
Pamuk ellerini alnıma daya
Ateşimi al ruhumu okşa
Ellerini aç koş rüyalarıma
Kucakla öp beni Anne
Geçenlerde gene gözlerimi kapattım
Ellerimi açtım sana ulaşamadım
Senin kokuna henüz ben doymadım
Uçsuz sevginle gel sar beni Anne
Gözyaşlarımı artık hiç bir şey silmiyor
Uyandığımda gece yaralarım dinmiyor
Göz kapaklarım sel umut bekliyor
Bu acı hasretinden gel kurtar beni Anne
Sana çıkan tüm sevda yollarımın
Kabzasında tutarak
Fişek yoluna
Kardelenleri sürüp
Dayasam
Şakağına diyorum
Sürgit yıllarımda kalan bir nişanla
Yokluğuna açılan seherlere
Sana aşina olan mevsimlere
Martı ürkekliğinde saklı tüm hayallerime
Sıkmak
İstiyorum
Ay karanlığında
Ellerinde bahar yitiği gençliğim
Duruşumda deli pınarlarda kuşandığım zarafet
Ve yüreğimdeki
Deryaya
Akseden
Sesin
Dağ yağmurlarına sığınıp
Bir sigara ateşinde konaklasam
Nimet verilenlerin yolunu özlesem
Gül yaprağıma sıçrayan kan damlasıyla
Teslim olsam
Nöbetçi
Hıçkırıklara
Şehirlerim korkulu rüya bulutları istilasında
Işık saçan bir kandil içimize asılsa
Ne gam
Kirpiklerinin ihanet gamzesinde
Varsın yitik bir enkaz olsun gönlüm.
A.Vahap DAÄžKILIÇ.
Bu şiir Şairin GÜN GÖRMEMİŞ DÜŞLER adlı şiir kitabından alınmıştır.
