01-30-2009, Saat: 10:01 PM
Bir insanı hayatından sonsuza kadar çıkarmak zorunda kaldın mı hiç..?
Hani ölmüs gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagını bilmek gibi, her an kapıdan içeri gülümseyerek
girecegini bekleyip ama aslında
hiç gelmeyecegini de bilmen gibi.
Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek ,ama ölmüs gibi ulasılamaz olması o insanın sana,
ne kadar katlanılmaz bir gerçek degil mi sen hala bu kadar sevgili iken..?
Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemigini yakarcasına özlemek.
Çok kötü degil mi..?
Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak, onu isitememek.
Biliyorsun degil mi..?
Ne kadar umutsuz bir arayıstır o, kalabalık caddede geçen
binlerce yüze bakmak belki bir kez daha görebilmek için o yüzü, belki biraz önce geçti bu kaldırımdan diye düsünmek,
belki su an arkamda yürüyen insanların içinde bir yerde demek,
belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar
yasamak ne zordur degil mi..?
Ne kadar eritir insanı fark etmeden.
Sende biliyorsun degil mi ..?
Bir sinema koltugunda sende iki kisi gibi oturdun mu hiç..?
Hiç iki kisi gibi zevk aldın mı konserden yalnız basına.
Güzel bir kafe kesfettiginde, güzel bir film izlediginde,
güzel bir sarkı dinlediginde güzellikleri oranında eksik kaldıklarını
hissettin mi paylasamadıgın için onunla.
Bir barın kalabalıgında yarım vücutla sallandın mı ortada..?
Hiç iki kisilik beyninle yarım insan olabildin mi..?
Baktıgında aynana sadece yüzünün yarısını gördügün oldu mu hiç..?
Sana hayatındaki en büyük yoksunlugu yasatandan nefret etmedigin zamanlar odlu mu hiç..?
Gözünün içine baka baka kolunu bacagını kesen bir insanın
yüzüne sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç..?
Hayatta inandıgın bütün degerleri altüst eden birisine ask siirleri yazabildin mi..?
Onu içinde korumanın seni yok etmek oldugu zamanlara feda oldun mu hiç..?
Içinde aglayan çocuga umut sarkıları söyleyemedigin,
özlemini,susuzlugunu, açlıgını gideremedigin zamanlar oldu mu hiç..?
kanayan yarasını gördügün ama merhem olamadıgın zamanlar.
Gücünün hani o tanrısal gücünün bir çocugun aglamasını susturamayacak
kadar oldugunu gördügün zaman oldu mu hiç…?
alıntı
Hani ölmüs gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagını bilmek gibi, her an kapıdan içeri gülümseyerek
girecegini bekleyip ama aslında
hiç gelmeyecegini de bilmen gibi.
Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek ,ama ölmüs gibi ulasılamaz olması o insanın sana,
ne kadar katlanılmaz bir gerçek degil mi sen hala bu kadar sevgili iken..?
Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemigini yakarcasına özlemek.
Çok kötü degil mi..?
Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak, onu isitememek.
Biliyorsun degil mi..?
Ne kadar umutsuz bir arayıstır o, kalabalık caddede geçen
binlerce yüze bakmak belki bir kez daha görebilmek için o yüzü, belki biraz önce geçti bu kaldırımdan diye düsünmek,
belki su an arkamda yürüyen insanların içinde bir yerde demek,
belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar
yasamak ne zordur degil mi..?
Ne kadar eritir insanı fark etmeden.
Sende biliyorsun degil mi ..?
Bir sinema koltugunda sende iki kisi gibi oturdun mu hiç..?
Hiç iki kisi gibi zevk aldın mı konserden yalnız basına.
Güzel bir kafe kesfettiginde, güzel bir film izlediginde,
güzel bir sarkı dinlediginde güzellikleri oranında eksik kaldıklarını
hissettin mi paylasamadıgın için onunla.
Bir barın kalabalıgında yarım vücutla sallandın mı ortada..?
Hiç iki kisilik beyninle yarım insan olabildin mi..?
Baktıgında aynana sadece yüzünün yarısını gördügün oldu mu hiç..?
Sana hayatındaki en büyük yoksunlugu yasatandan nefret etmedigin zamanlar odlu mu hiç..?
Gözünün içine baka baka kolunu bacagını kesen bir insanın
yüzüne sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç..?
Hayatta inandıgın bütün degerleri altüst eden birisine ask siirleri yazabildin mi..?
Onu içinde korumanın seni yok etmek oldugu zamanlara feda oldun mu hiç..?
Içinde aglayan çocuga umut sarkıları söyleyemedigin,
özlemini,susuzlugunu, açlıgını gideremedigin zamanlar oldu mu hiç..?
kanayan yarasını gördügün ama merhem olamadıgın zamanlar.
Gücünün hani o tanrısal gücünün bir çocugun aglamasını susturamayacak
kadar oldugunu gördügün zaman oldu mu hiç…?
alıntı