01-30-2009, Saat: 10:00 PM
Yaşamın en tatsız tarafı sona eriş seklidir.
Şüphesiz ki yasamı tersten yasamak daha güzel, hatta mükemmel olurdu.
Nasıl mi ?
Cami'de uyanıyorsunuz.
Bir tahta sandık içersinde, herkes karsınızda saf durmuş,
iyiliğinize dua ediyor ve tüm haklar helal edilmiş vaziyette.
Tabuttan doğruluyorsunuz, yaslı, olgun ve ağırbaşlı olarak.
Herkes etrafınızda, büyük bir itibar, iltifatlar, çocuklar torunlar
hepsi hazır. Arabanıza kurulup evinize gidiyorsunuz.
Doğar doğmaz devlet size maaş bağlıyor, aylık veya üç ayda bir maaşınızı
alıyorsunuz. Ne güzel, hazır maaş, hazır ev....
Altmışlı yaslara kadar her şey garanti, huzur içinde yasıyorsunuz.
Sağlığınız gittikçe düzeliyor, kaslar güçleniyor,
kuvvetleniyorsunuz.
Bir gün çalışmak istiyorsunuz ve ise ilk
başladığınız gün size hoş geldin
hediyesi olarak bir plaket ve
altın kol saati veriyor patronunuz.. ve
Genel Müdürlük veya
bunun gibi yüksek bir makamdan tecrübeli bir insan olarak
ise
başlıyorsunuz. Herkes karsınızda el pençe divan...
Vücudunuzda da bazı hoşa giden hareketler de başlıyor.
Gittikçe zayıflıyor forma giriyorsunuz.
Diğer hormon al aktiviteler artıyor, fevkalade.....
Aman ne güzel günler başlıyor...
Derken bir gün patron size artık Üniversiteye gitsen daha iyi olur diyor.
Bu arada Babanız ortaya çıkmış, "fazla çalıştın" diyor "artık
eve dön, isi
bırak, okumaya basla, harçlığın benden olsun..."
Keyfe bakar misiniz ?
Okuduğunuz dersler gittikçe kolaylaşıyor.
Ekmek elden, su gölden bir dönem başlıyor.
Partiler, Diskotekler, Kızların şayisi artıyor.
Derken Anne ve Babanız sizi götürüp getirmeye başlıyor, araba kullanma
derdi
de yok artık....
Günün birinde sizi okuldan da alıyorlar, "evde otur, keyfine bak,
oyuncaklarınla oyna" diyorlar...
Mamanız ağzınıza veriliyor, zaman zaman altınızı bile temizliyorlar,
hatta bu durum alışkanlık yaratıyor ve hiç tuvalet kullanmamaya
başlıyorsunuz
Derken anneniz birgün size
Süt verme
kararını alıyor ve
başka bir
keyifli dönem başlıyor.
Mama artık her yerde
her an ve
en taze şeklinde hazır.
Birgün
karanlık, ılık ve sıcak
bir ortama giriyorsunuz.
Beslenmek için
ağzınzı açmaya dahi gerek yok,
bir kordondan besleniyor,
sıcacık,
yumuşacık,
gürültü ve patırsız
bir ortamda yaşıyorsunuz.
Küçülüyor, küçülüyor
ufacık bir hücre halini alıyorsunuz.
Ve günün birinde
müthiş bir olayla
hayatınız bitiyor...
alıntıdır...
Şüphesiz ki yasamı tersten yasamak daha güzel, hatta mükemmel olurdu.
Nasıl mi ?
Cami'de uyanıyorsunuz.
Bir tahta sandık içersinde, herkes karsınızda saf durmuş,
iyiliğinize dua ediyor ve tüm haklar helal edilmiş vaziyette.
Tabuttan doğruluyorsunuz, yaslı, olgun ve ağırbaşlı olarak.
Herkes etrafınızda, büyük bir itibar, iltifatlar, çocuklar torunlar
hepsi hazır. Arabanıza kurulup evinize gidiyorsunuz.
Doğar doğmaz devlet size maaş bağlıyor, aylık veya üç ayda bir maaşınızı
alıyorsunuz. Ne güzel, hazır maaş, hazır ev....
Altmışlı yaslara kadar her şey garanti, huzur içinde yasıyorsunuz.
Sağlığınız gittikçe düzeliyor, kaslar güçleniyor,
kuvvetleniyorsunuz.
Bir gün çalışmak istiyorsunuz ve ise ilk
başladığınız gün size hoş geldin
hediyesi olarak bir plaket ve
altın kol saati veriyor patronunuz.. ve
Genel Müdürlük veya
bunun gibi yüksek bir makamdan tecrübeli bir insan olarak
ise
başlıyorsunuz. Herkes karsınızda el pençe divan...
Vücudunuzda da bazı hoşa giden hareketler de başlıyor.
Gittikçe zayıflıyor forma giriyorsunuz.
Diğer hormon al aktiviteler artıyor, fevkalade.....
Aman ne güzel günler başlıyor...
Derken bir gün patron size artık Üniversiteye gitsen daha iyi olur diyor.
Bu arada Babanız ortaya çıkmış, "fazla çalıştın" diyor "artık
eve dön, isi
bırak, okumaya basla, harçlığın benden olsun..."
Keyfe bakar misiniz ?
Okuduğunuz dersler gittikçe kolaylaşıyor.
Ekmek elden, su gölden bir dönem başlıyor.
Partiler, Diskotekler, Kızların şayisi artıyor.
Derken Anne ve Babanız sizi götürüp getirmeye başlıyor, araba kullanma
derdi
de yok artık....
Günün birinde sizi okuldan da alıyorlar, "evde otur, keyfine bak,
oyuncaklarınla oyna" diyorlar...
Mamanız ağzınıza veriliyor, zaman zaman altınızı bile temizliyorlar,
hatta bu durum alışkanlık yaratıyor ve hiç tuvalet kullanmamaya
başlıyorsunuz
Derken anneniz birgün size
Süt verme
kararını alıyor ve
başka bir
keyifli dönem başlıyor.
Mama artık her yerde
her an ve
en taze şeklinde hazır.
Birgün
karanlık, ılık ve sıcak
bir ortama giriyorsunuz.
Beslenmek için
ağzınzı açmaya dahi gerek yok,
bir kordondan besleniyor,
sıcacık,
yumuşacık,
gürültü ve patırsız
bir ortamda yaşıyorsunuz.
Küçülüyor, küçülüyor
ufacık bir hücre halini alıyorsunuz.
Ve günün birinde
müthiş bir olayla
hayatınız bitiyor...
alıntıdır...