11-08-2008, Saat: 09:17 AM
aslında herkes bu sahte dünyada olmayan bir hayatı yasamaya çalısıyor farkında olmadan.küçük bir dünyam vardı gerçek diyebildiğim sevgiyle sürerdi hep,bir gün biri geldi ve ellerimi tuttu benimle yaşamak istermişcesine.sonsuzluğunu kabul ediyordum artık, öyle şeyler yasandıki ayrılık yok diyorduk arada kendisini göstersede başarısızdı hep,daha sonra öyle bir zamanda bulduki bizi çaresizliğimize ağlarken ve başardı ayırdı bizi ayrılık.bu böyle olmasada tek taraflı inanmaya çalışan birileri onca hayalleri bir anda yıkıp gitti...onu çok özlüyorum aşk.dayanamıyorum yokluğuna.yanlız kalmakta güzelmiş hani denizin karşısına oturup en uçtaki düz çizginin ötesini düsünürsün ya,umutlarını filmlerde ararsın bulamayınca bulabilme umuduyla yaşarsın,umutsuz yaşanır mı?rüzgara doğru durup kokusunu beklersin ya.başını yastığa koyup çareyi çaresizlikte aradığın an gitmiştir ama yinede o karanlıkta görmeye çalısırsın uyusanda rüyalarında beklersin yolu yolundan geçtiğinde varlığını hissedebilmek...onunla yürümeyi öğrendikten sonra onsuz koşmanın her defasında düşmek olduğunu anlamadan çıkar hayatından.anlamadımki hiç mutluluğu kazandığı aşKta değilde yenilerinde araması gerektiğine inanmanın mantığını.bazen çalar telefon anlam veremediğin birşeyler olur içinde anlatamadığın akıla gelen ilk odur ya.sabah gözlerini yeni bir güne açtığında yeniden telefona sarılır tebessüm edersin.en acısıda resimlerine bakıp hareket etmesini beklersin ya...yasanabilecek en güzel hayaller için geceyi beklerken kendi dünyamın karanlık olduğunu unutmusum,hani bembeyazdık bitanem...gidince üzülüyorsa bitmemiştir,eğer zaman ı düsünüyorsa unutmak için...bu saçma anlamsız sonları tek başıma değiştirmeye çalısıyorum ya aptal aşık rolu çok mu yakışıyordu bana?öyleki beni unutsada hala onsuzlukta hayaller kuruyorsam o olmicak olsada hayallerim için savaş vereceksem dönmesi gerek elbet bir gün, hemde ilk günki gibi.hasretim o güzel yüzüne,gülümseyişine aramayacak olsada telefon elimden düşmüyorsa dönmesi gerek.söylerdim ya hep umutsuz olduğun her an dön bak arkana gölgen seni doğruya götürecek diye neden kendini yanlış gördüki.melek diyorsam eğer kanatlarını unutması gerekti.herşey bir kenara isteyerek bile geçmesi neredeyse imkansız olabilecek bir yerde bunları yazarken acaba diye gözlerim yollarda neden gittiki hemde beni anlamadan.anlayamazdı da yasıyorken bile anlatamadığım öyle duygularım varki ne anlatabiliyorum nede anlayabiliyor.anlamaya çalışsaydı keşke.ben üzülmeyide seviyorum sadece mutlu olmak için değildi herşey.kendi duygularımı tatmin etmek için bir kuşun en büyük değeri olan özgürlüğünü elinden alıp kafese kapatmanın onun tarafından acısını düşünecek ve bunu yapmayacak bir aşkın içinde ayrılığa inanmamı kim bekleyebilir benden.gece kendimi yatağımın köşesine saklayıp hayaller kurmak için beklerken saate bakamamanın acısını bana anlatın lütfen,o varken her gece gökyüzünde farkını bile göremediğim yıldızlarda onu aramanın acısını kim dindirebilir.gidişine her ağladığımda damlalarında bulabilme umudu,o kadar acıki yanlızlığı bile yanlız bırakamıyorum,insanların kazanmaya çalıştığı bu duyguyu o kaybetmeye çalışıyor ya içim acıyor.binbir zorlukla kazanırsın tek kelimeyle bitirirler herşeyi.hayaller farklı olsada adı hep aynı kalıyor şimdi anlıyor mu acaba ona neden birtanem dediğimi.anlamasında çünkü o bu kelimeyi hep bir iltifat olarak kabul etmiş günlerce hislerimi yazdığım kağıtları sadece okuyor olduğu gibi.rüyalarımda bile kaçmasının sebebini hiç anlamadım ama birtanesinde bana geldiğini bilmeden gitti.kaç kere yanlış yaptımki tek gerçeğimi elimden aldı.bir maske aldı şimdi kendine,mutluluğu başkalarında arayacak ama zaman ı gelince sadece dudakları için varolacaklar...herşeye rağmen ilkgünki gibi seviyorum onu...dışarıdan sesler geliyor sevgilim büyüsü kayboluyor içimdekilerin çünki içimde sadece tek bir ses var SENİ SEVİYORUM...güneş doğunca beni unutsanda gün içinde,pencerende ağlicam geceleri belkide uyumaya çalışırken baktığın yerde bir yıldız göreceksin ışığıda yaksan kapında göreceksin beni kapatsanda rüyalarını süslicem ağlasanda gözyaşlarında bulacaksın aklına geliyorsam sevgilim bilki seni düşünüyorum.bir sıgara yakıp neden diyorsan kendine cevabını biliyorsun bilmek istemediklerin.şarkılar seçer içinde onu ararsın bazen ağlarsın ama gelmeyişine mi sebepsiz gidişine mi.bittiğini sandığı yazın ardında baharda günei göremez gözleri,dökülen yapraklarda arar bitişi ve ona şöyle demiştim...ahh ayrılık görüyorsun işte onsuzluğu harflerde arıyorum mevsimi gelince dalgalarada sorarım neden ağlıyorlar?rüzgarın durması gerek galiba onun kokusunuda beraberinde getiriyor ve ağlatıyor.hem dalgalar hem ben bu kadarı fazla değil mi...diyorum ama öylemiki?yağmurlara sormak lazım.onlarıda üzmek istemiyorum ki her yağdıklarında onu getiriyorlar bana...ağaçlara sorsam döker mi yapraklarını üzüntülerinden?ama olmazki baharı görmek istemiyorum o yaz bitmedi henüz o yaz dedimde aklıma bir şarkı geldi oturmus ağladık sessiz çardakta...çardak olmasada biz beraberde ağlamıştık onunla birbirimizsizliğe.gitmemi hiç istemedi bende hep istemediklerini yapmıstım...bugün tam 43 gün oldu birtanem seninleyken her anın bir ömür olduğu hayatımda sensiz koskoca 43 gün saat 03.49 ve ben hala seninleyim sensizlikte...bir gün ellerin değecek mi yeniden ellerime onu bile bilmiyorum...'' ama sadece söylemişim...adını duyman dalıp uzaklara gitmene neden olur ya yokture ama gitmesi bitmeye yetmiyorsa çareyi gerçekleşmeyeceğini bildiğin hayallerde ararsın yani çaresizlikte.aşk yalan mı diye düsünürsün ama olmayan birşeye adıyla seslenmek neden?ben aşka onun ismiyle sesleniyordum.kurallara uygun bir resim yapsamda küçük bir çizginin yumuşaklığında arıyordum kalbini.düsünüyorumda başka bi şehirde olsamda etrafıma bakmadan yürüyebilir miyim?gitmesine bir sebep istesemde vedasız gitti hep.yinede yıkamadın beni ayrılık kazandığını şarkılarda araman gerekiyor.uyumaya çalışırken sırtımı çevirsemde duvara boşlukta çıkıyor karşıma yani körde olsam gözbebeğim kadar uzak olduğunu hissedebilirim.istemeyi istemek o kadar önemliki bazen doğrularında yanlış olabileceği hiç aklına gelmedi...ve bir gün onu ve hayallerimi harflere sığdırmaya çalışacağım hiç aklıma gelmezdi...