09-12-2008, Saat: 07:28 PM
karanlık bir odadan girdim , açtım tüm ruhumu yatırdım masaya , inceledim . Duygu hastalığını. ruhun can veren organı bu sevgi ,
deştim umutları , neşter yaptım kalemimi kestikçe yeni umutlar buldum eskilerinin içinde,
eskileri aldım önce ; baktım .. ! çocukluğumu bile buldum.
hüzünlerimi izledim saatlerce , ağlayan gözlerime baktım !
yeniden ağlamak bile geldi içimden.
bir aşk buldum , çürürken ..
bu yaşam aşkı, yada başka birşeyde olabilir.
bütün dostlarımı gördüm umutların içinde ,
ve onlarada bir aşk çürütmüşüm ruhumun dibinde.
deştim hayalleri , bir doktor oldum sözlerimle !
zaptettiğim hayvanı buldum , elleri kesilmiş ! ellerini yok !
kırılan umutlarımı yiyen bu canavarı , kendimi , kendimi seyrettim !
içinde sevgimi , sevgilimi , mutlulugumu , inancını buldum..
onu öldürmek isterken ki anılarım akı verdi içinden,
gök yüzüne.. gök mavisi , karanlıktı. bu sahte siyahın böğründe.
yıldız olduklarını seyrettim , ölüm planlarımın..
kaydırmadım yıldızlarımı , onlara isim taktım !
bir ruhun , bütünüyle ben oldugunu. bir hayvan oldugunu seyrettim.
inancıma kavuştum tekrardan.. !
inançlı oldum ! inançla doğdum yeniden..
vur kaç yaptım sevgiye,
üstünden öfkeyi kaldırmak istercesine..
hayallerimin gerillası oldum.
itibarı yüksek bu öfke.
bütün sevgiye hükmediyorken.
vur kaç yaptım .. belki hislenir , sonra dirilir diye..
__________________
VarLıgımın Degerini BiLMeyenLeri YoqLugumLa TerbiYe Ederim