04-23-2008, Saat: 10:31 PM
Herkes seni sormakta bana merak sözcükleriyle,
Benimse ağzımdan çıkan yegane söz tüm dünyayı titretmekte,
Sevdamın rengi çivit rengi oldu diyorum,anlamıyor hiç kimse,
Üzerime üşüşüyor insanlar,akbaba misali seni soruyor bu günlerde…
Ellerimi açtığımda dua misali içimi rahatlatansın,
Gözlerimi semaya diktiğimde sanılmasın ki oradasın,
Yanı başımda olmanın hüzünlü beklentisi içinde,
Gözlerinin içine bakmaya utandığım,gizli aşkımsın…
Şimdileri içimden seni yazmak geçiyor satırlarımda,
Seni hiç kimseye sezdirmemeliyim,bunun farkındayım ama,
Geleceğe dair karamsarlıklarımın ortasında,
Seni sensiz yaşamak gün gün zorlaşıyor,
Dayanabileceğim kadar dayanacağım,sen korkma…
Ellerim senin ellerini aramakta isyanların sessizliğinde,
Gözlerimse sana kaçamak bakışlar atmaktan artık ürkmekte,
Sevdam bir ateşin içimi yakması gibi bu günlerde,anlamıyor hiç kimse,
Gözlerime bakıyor insanlar,soruyorlar bu isim yoksa bu şiirde mi diye?
Tan yeri ağarırken,gün batarken dualarımın içindesin,
Geçmişimden aldın beni,sen geleceğimdesin,
Bir telefon kadar yakın uzaklıkların içinde,
Beni hayata bambaşka baktıran,ismini sakladığımsın…
Bu aralar içinde senin olmadığın her şey beni çok üzmekte,
Ve her şeyden korkmaya başladım seni kaybettirir diye sersemce,
Gecelerime puslu baktıran saatlerin ortasında,
Seni görüp de sana değememek adama inan çok koyuyor,
Bir gün gelip haykıracağım dünyaya her şeyi,
Evet bir gün gelip her şeyden vazgeçip haykıracağım dünyaya,
Herkes korkacak feryadımdan güzel gözlüm,
Ama sen korkma…
Benimse ağzımdan çıkan yegane söz tüm dünyayı titretmekte,
Sevdamın rengi çivit rengi oldu diyorum,anlamıyor hiç kimse,
Üzerime üşüşüyor insanlar,akbaba misali seni soruyor bu günlerde…
Ellerimi açtığımda dua misali içimi rahatlatansın,
Gözlerimi semaya diktiğimde sanılmasın ki oradasın,
Yanı başımda olmanın hüzünlü beklentisi içinde,
Gözlerinin içine bakmaya utandığım,gizli aşkımsın…
Şimdileri içimden seni yazmak geçiyor satırlarımda,
Seni hiç kimseye sezdirmemeliyim,bunun farkındayım ama,
Geleceğe dair karamsarlıklarımın ortasında,
Seni sensiz yaşamak gün gün zorlaşıyor,
Dayanabileceğim kadar dayanacağım,sen korkma…
Ellerim senin ellerini aramakta isyanların sessizliğinde,
Gözlerimse sana kaçamak bakışlar atmaktan artık ürkmekte,
Sevdam bir ateşin içimi yakması gibi bu günlerde,anlamıyor hiç kimse,
Gözlerime bakıyor insanlar,soruyorlar bu isim yoksa bu şiirde mi diye?
Tan yeri ağarırken,gün batarken dualarımın içindesin,
Geçmişimden aldın beni,sen geleceğimdesin,
Bir telefon kadar yakın uzaklıkların içinde,
Beni hayata bambaşka baktıran,ismini sakladığımsın…
Bu aralar içinde senin olmadığın her şey beni çok üzmekte,
Ve her şeyden korkmaya başladım seni kaybettirir diye sersemce,
Gecelerime puslu baktıran saatlerin ortasında,
Seni görüp de sana değememek adama inan çok koyuyor,
Bir gün gelip haykıracağım dünyaya her şeyi,
Evet bir gün gelip her şeyden vazgeçip haykıracağım dünyaya,
Herkes korkacak feryadımdan güzel gözlüm,
Ama sen korkma…
Ediz Karaoğlu
