03-21-2008, Saat: 02:55 PM
.jpg)
En sonunda ayağım kaydı. Kaymasın diye çok direndim
Herkese, her şeye göğüs gerdim, dimdik durmaya çalıştım,
Ama yeterli değilmiş, boşa çabalamışım, tutunmaya çalışmışım.
Herkes maske takmış, ben bunu görememişim,
Güven; ben bu kelimeyi bir yerlerden hatırlıyordum ama artık
Tamamen unuttum, düştüm işte en sonunda
Ve bu sefer dizimde ufak tefek yaralarla kurtaramadım kendimi
Bu sefer dipsiz bir kuyudayım, görebildiğim simsiyah bir gece
Ufukta ufacık ışık yok.
Bu sefer gerçekten her şey bitti benim için.
Oysa beni kaldıramayacağını, çekip çıkaramayacağını bilsem de
Sıcacık bir çocuk eline öyle ihtiyacım var ki,
Ama öyle bir el bile yok artık.
Hayat; eskiden hayata dair beslenen umutlarım da vardı benim;
Deniz mavi gözlere dalıp gitmek, orada öylece yaşlanmak…
Ama eskiyen her şey gibi
Bu umutlarım da eskidi, bitti.
Artık hayatın yeni anlamı benim için soluk alıp vermek sadece
Ve beklemek…
Son soluğun çekilip bırakıldığı o anı.
Kim bilir belki başka bir yaşamda güzellikler vardır
Gizlenmiş bir yerlere beni bekleyen…