:: Duygusuz.com - Dostluk ve Arkadaşlık Sitesi

Orjinalini görmek için tıklayınız: Bir soruyum sende cevabını bulamadığım
Şu anda (Arşiv) modunu görüntülemektesiniz. Orjinal Sürümü Görüntüle internal link
33787222so6sp9.jpg

Gecenin bir yarısı, saat 1e 10 kala...Sokakta kıyametvari bir gürültü, ardından dakikalarca süren uğultu... Sonrasında büyük bir sessizlik... Ve o sessizliği noktalayan kapı zili...


İyi de bu ne? Çalan benim kapımın zili. Biraz korkak, biraz ürkek adımlarla ilerliyorum kapıya. "Hayırdır inşallah" diye ürpererek açıyorum kapıyı.

Aman Allah'ım! O da ne? Bu gördügüm hayal mi?
Gecenin bu saatinde kapımı çalan uğruna onsuz geçen 4 yılımı yaşamamış saydığım, o kara gözleri için bütün insanlığı karşıma alabileceğim, bir gülüşü için dünyanın şah damarını kesebileceğim adam değil mi?

Neler oluyor?
Neden soluksuz kalıyorum?
Neden kalp atışlarım hızlanıyor?
Neden kulaklarıma büyük bir uğultu hakim?
Neden gözlerimden yaşlar hüç durmamacasına dökülüyor?
Neden bedenim titriyor, dizlerim beni taşımıyor?
Neden? Neden? Neden?
Kim söndürdü bu ışıkları?
Niye her yer karanlık?
Yakın şu ışıkları!
Lütfen biri durdursun bu uğultuyu!
Deprem mi oluyor yoksa?
Niye gelgit halinde dünya?


Bir süre sonra kendime geliyorum. Allah'ım bu bir lütfun mu bana? O karşımda. Hayatımın anlamı duruyor orda, yaşama sebebim bakıyor bana. 4 yılın ardından tekrar o kara gözlerde derinlere kulaç atıyorum. Yokmuş böyle bir mutluluk!

Uzun bir bakışma... Sonra yine büyük bir sessizlik...

Ve sessizliği delen o cümle :" Ben Hala Seviyorum Seni."İşte bu! Bunu duymak gelmiş- geçmiş, yaşadığım- yaşayabileceğim en büyük mutluluk. İyi de neden bu kadar beklettin be kara gözlüm? Sorma diyorsun, yalvarırım sorma! Sormuyorum bende, merakda etmiyorum zaten... Geçde olsa artık yanımdasın ya o bana yeter diyorum. Bakışıyoruz biraz, konuşuyoruz saatlerce senden / benden /bizden.

Yooo, hayır! Napıyorum ben? Bir yanım "Kendine gel artık, ne oluyor sana?" derken diğer yanım "Boşver be kızım, sevdiğinin yanındasın ya geriye kalan her şey boş!" diyor.


Bir süre sonra ayaklarımın yere bastığını hissediyorum, o en mutlu anımızda büyük bir hışımla yerimden kalkıyorum ve " Defol git burdan!" diyorum. Yüzünde ne olduğunu anlamayan bir ifade ile bakıyorusn bana. Tekrar bağırıyorum. " Defol!!! "

Geçmişinde ortalık malı olmuş ucuz sevişmeler olmamalıydı. Bedeninde bakir olmalaıydı bana geldiğinde ruhunda... Oysa sen bunu başaramadın. Bizim bu hale gelmememizin tek sebebi benim belki ama senin bu hale gelmenin tek sebebi sensin buna eminim.


Hadi, git!
Daha fazla durma karşımda, kaybolma bakışlarımda.
Hissetme kokumu, nasıl olsa bulurum ben yolumu.
Gitsende bir şey değişmez zaten.
Gitsende benimlesin.
Gitsende yüreğimdesin.

Sen bende sonsuza kadar kalacaksın ama ben sende olacakmıyım?
Bir soruyum sende cevabını bulamadığım?