09-15-2007, Saat: 01:32 PM
Sevmek böyle özdeslesmemeliydi isminle. Ve sen bunca yogunluklar içinde siyrilip sonsuzlasmamaliydin içimde. Kaçsam bu duygudan, kurtulabilir miyim(?) bilmiyorum. Kurtulmaya çalissam pesimden gelirmi bu sevgi? Bilmiyorum. Sen bir bilinmez olarak devam edip gidecek... Ne yazik , çok yazik! Ben seni insanlarla paylasmak istiyorum. Oysa insanlar seni kendilerine ait kilmak istiyorlar. Insanlar seni benimle paylasmak istemiyorlar. Korkuyorlar benden. Evet, içimdeki yüceligini, içimdeki sonsuzlugunu biliyorlar da korkuyorlar benden. Seni benimle paylastiklari zaman seni çekip alacagimi ve hatta senin kendiliginden bana geleceginden korkuyorlar. Ve susmadigim zaman biliyorlar ki sen büyüyeceksin içimde. Benim sözcüklerimle yüz yüze gelmek istemiyorlar onlar. Biliyorlar ki sözcüklerle gelsem sigdiramayacagim seni hiçbir seye. Ve onlar bütün bütün bunlara ragmen seni küçük sevgileriyle anlatmakla yetiniyorlar. Seni büyülten ve yücelten bir duyguya bir sevgiye karsi durup, onu sindirme cesareti bulamiyorlar kendilerinde ... Ve sen, tüm bu insanlar içinde evet sen bile o küçük hisciklerle yetinmek istiyorsun., istiyorsun çünkü o hiscikleri görüyor, kabulleniyo ama beni farketmiyorsun bile. Düsüncelere sürüklüyor bu beni. Insanlar evet korkuyorlar ama ya sen? Sende öyle olcaktin? Sende mi onlar gibi olacaksin? Anlamiyorum ya senin korkun nedir! O küçük göllerde yüzmekle yetinip bu koca deryedan neden kaçarsin bilmem? Enginligi ve sonsuzlugu mu seni korkutan, limansizligi, geriye dönüsü olmamasindan mi? Evet, bu yola girersen geriye dönemeyeceginin korkusunu yasiyorsun. Oysa ben seni yüregimin bir yerlerine hapsedecek degilim. Sevgi tutsaklik degildir hiçbir zaman. Sevgi hapsetmez seni yasatir. Sevgi salar, sevgi özgür kilar sevgi özgür kilar. Aslinda sen o küçük hiscik göllerinin içine hapsolmusun da, haberin yok be sevgili! Bana gelsen, tutsakliktan çikacaksin oysa. Oysa! Biliyorsun iste! Bilsen! Bilsen! Bilsen benimle yeni bir dogusa varabilirdin. Sevmeden de sevilebilecegini görürdün. Ben seni insanlarin yasadigi bir yerde bekliyordum... Belki de biliyorsun. Nedir sendeki olup bittiler bilmiyorum ki, bir kerecik olsun bile onlardan siyrilip da "SEN DE BENIMSIN" desene bana. Nerden bileyim. Sen benimdin ama ben senin olmak istiyordum. Sen sana ait olmayanlara sahiplendin, bense yasadiklarima. Sen, ah sen! öyle kaçıyorsun ki...
Öyle uzaksin ki ey sevgili,
SENIN IÇIN ÖLEMIYORUM BILE, SENIN IÇIN YASIYORUM
SENIN IÇIN ÖLEMIYORUM BILE, SENIN IÇIN YASIYORUM