08-05-2007, Saat: 12:53 PM
Söylenecek her sözün söylendi sanıldığı o tehlikeli suskunluklardandı
Her şeyin anlatıldığı açıklandığı ama yeterli olmadığı
İkna edemeyen sözler ve ikna olmamış bir yürek vardı ortada
Ve bir de buğulu bir yağmur kokusu "Git" dercesine
Sorulacak sorular ve haykıracak bir sevda vardı ortada
Ve inadına susuyorduk ikimiz de
Sıradanlığı kanıtlanan bir sevdayı farklı bir bitişle unutmamak istercesine
O, arabadan inmemi bekliyordu
Benimse gözlerim ellerine, yüreğim sevdasına takılmıştı
İkisini de kaybetmek korkutuyordu beni
Ve öylece oturuyordum koltuğun üstünde, radyoda hep dinlediğimiz kananl açıkken
Bir elim kapıdaydı ondan kaçmak istercesine
Bir elimse titreyerek ellerine yaklaşıyordu gittikçe
Suskunluğun ağırlığı mı yoksa yağmurun kulaklarımda çınlaması mıydı ona sarılışım hatırlamıyorum
Yüreklerimizin birbirine tek yaklaşma biçimiydi belki bu
Ne gurur ne hayal kırıklığı ne de bir öfke vardı içimde
Yokluğunda üşüyeceğimden emin olduğum bir kaynaktı elleri
Gözleri ise onlarsız yaşayamayacağıuma inandığım yegâne sevinçlerdi
"Seni seviyorum." dediğimi hatırlıyoum gözlerine son kez bakıp, suskunluğa ihanet etmişçesine aceleyle arabadan inerken...
"Arkadaş kalalım." son bir özürdü belki bir hatayı telafi etmek istercesine arkamdan haykırdığı...
"Elbette."ise son bir kabulleniş her gün onu bir daha görebilme umuduyla yaşayabilmek için
Yaşayabilmek için onu sevme hakkımı satmak üzerine bir pazarlıktı sanki bu
Sevdam için sevdamı satıyordum
Yağmura kzıyordum ne kadar hızlı yağarsa yağsın beni içeri girmeye zorlayamadığı için
"Kal!" diyordum, "En azından denedim." diyebilmek içinmiş gibi..
Bir istek olduğunu gizlemeye çalışıyordum hayal kırıklığını engellemek için
Cevabını duymaktan korktuğum için sormaya cesaret edemediğim bir soru gibiydi
Öfke ve merakımı bastırarark engellediğim diğer sorulara rağmen tüm bencilliğiyle çıkmıştı işte ortaya
Kızıyordum kendime...
Çünkü cevabına hazır değildim.
"Lütfen kal benimle."
Gözlerime bakıyordu. Sabırsız ve sıkılmıştı.
"Artık gitmeliyim."
Yağmurun gözyaşlarımı ıslatmasını seviyordum...
Ve o, gidiyordu gözlerimin içine bakarak...
Her şeyin anlatıldığı açıklandığı ama yeterli olmadığı
İkna edemeyen sözler ve ikna olmamış bir yürek vardı ortada
Ve bir de buğulu bir yağmur kokusu "Git" dercesine
Sorulacak sorular ve haykıracak bir sevda vardı ortada
Ve inadına susuyorduk ikimiz de
Sıradanlığı kanıtlanan bir sevdayı farklı bir bitişle unutmamak istercesine
O, arabadan inmemi bekliyordu
Benimse gözlerim ellerine, yüreğim sevdasına takılmıştı
İkisini de kaybetmek korkutuyordu beni
Ve öylece oturuyordum koltuğun üstünde, radyoda hep dinlediğimiz kananl açıkken
Bir elim kapıdaydı ondan kaçmak istercesine
Bir elimse titreyerek ellerine yaklaşıyordu gittikçe
Suskunluğun ağırlığı mı yoksa yağmurun kulaklarımda çınlaması mıydı ona sarılışım hatırlamıyorum
Yüreklerimizin birbirine tek yaklaşma biçimiydi belki bu
Ne gurur ne hayal kırıklığı ne de bir öfke vardı içimde
Yokluğunda üşüyeceğimden emin olduğum bir kaynaktı elleri
Gözleri ise onlarsız yaşayamayacağıuma inandığım yegâne sevinçlerdi
"Seni seviyorum." dediğimi hatırlıyoum gözlerine son kez bakıp, suskunluğa ihanet etmişçesine aceleyle arabadan inerken...
"Arkadaş kalalım." son bir özürdü belki bir hatayı telafi etmek istercesine arkamdan haykırdığı...
"Elbette."ise son bir kabulleniş her gün onu bir daha görebilme umuduyla yaşayabilmek için
Yaşayabilmek için onu sevme hakkımı satmak üzerine bir pazarlıktı sanki bu
Sevdam için sevdamı satıyordum
Yağmura kzıyordum ne kadar hızlı yağarsa yağsın beni içeri girmeye zorlayamadığı için
"Kal!" diyordum, "En azından denedim." diyebilmek içinmiş gibi..
Bir istek olduğunu gizlemeye çalışıyordum hayal kırıklığını engellemek için
Cevabını duymaktan korktuğum için sormaya cesaret edemediğim bir soru gibiydi
Öfke ve merakımı bastırarark engellediğim diğer sorulara rağmen tüm bencilliğiyle çıkmıştı işte ortaya
Kızıyordum kendime...
Çünkü cevabına hazır değildim.
"Lütfen kal benimle."
Gözlerime bakıyordu. Sabırsız ve sıkılmıştı.
"Artık gitmeliyim."
Yağmurun gözyaşlarımı ıslatmasını seviyordum...
Ve o, gidiyordu gözlerimin içine bakarak...