07-19-2007, Saat: 06:35 PM
Aşık olmak tuhaf bir şey işte.
Aklımı,fikirlerimi,zamanımı,bedenimi,herşeyimle kendimi koyuyorum ortaya...
Zamanın durduğunu hissediyorum.
Her şey saçma,
herkes aptal,her yer doğru yer oluveriyor
ve her zaman da doğru zaman.
Hayatımı bir eleğe koyduğumda,herkes ve her şey süzülüp gidiyor o küçük deliklerden.
Tek takılan ise 'O'...
Yoğun bir sevgi olur ya hani,bitmeyeceğini bilirsiniz.Karşılıklıdır,yenmez tadından.
Sevdikçe seversiniz.
Aşkın gözü kördür derler ya...Kademe kademe körelirsiniz.
Her şey güzel başlar...Kör olmadan biz,her şey açık,her şey nettir.Ama zamanla...Bulanık görmeye başlarsınız.
Bir şeyler çıkar rayından.Çünkü kör olursunuz.
Hani kör kütük aşık olursunuz.
Aslında kör olmak yüzeysel kalıyor böyle bir durumda...
Aklını kaybetmek,şuursuzca hareket etmek de eklenebilir mevcut haller içerisine...
Ya da saçmalamak,çocuklaşmak...
Çocukça şeylere kafa yorup ortada obsesif biri olarak dolaşmak.
Ben de istemiyordum aslında böyle hastalıklı bir ruh hali içerisinde yaşamak...
Çocuklaşmak istemiyordum ki.
Oyuncağımmışsın gibi sarıldım sana,bırakamıyorum.
Gitme istiyorum.Başka çocukların eline geçme.Sana eşyammışsın gibi davranıyorum...
Çantammışsın,kalemimmişsin,
canımmışssın gibi...
Aşk önce gözlerimi aldı,kör oldum.
Şimdiyse...'sahiplenme' kavramı işledi içime... Benim ol,hep sen ol,hep biz olalım istiyorum..
Çünkü seni seviyorum.
Çünkü aşk sardı bedenimi.Çünkü artık ruhumu hissediyorum...
Sen yokken,uzakken,ruhum bedenimden çıkmak istiyor sanki.
Hani kimi zaman kuşları salarsın ya evin içine...Çırpınırlar bir o yana,bir bu yana...
Halbuki küçük kafeslerinde ne kadar da mutluydular.Çıkınca kafesten özgürlüğün kokusuydu onları çağıran.
Ben de böyleyim işte...Senden önce küçücük bir hayatım vardı. Kendi mutluluklarım..Ve hatta kendi aynam vardı.
Aynama bakınca kala
balık olurdu kafesim.O kuş gibi...
Kendimi görür mutlu olurdum.
Sonra kafesim aralandı,elimi tutup beni sen çıkardın dışarıya.
Küçücük kafesimden sonra buluştuğum özgürlüğümde kör oldum ben.
Seni buldum. Şimdi çırpınıyorum evin içinde kanat çırpan kuş gibi.Özgürlüğümü istiyorum.Sensin özgürlüğüm...
Seni istiyorum.
Olmazsa olmazımsın,sen olmazsan ben de olamam...Beni kendinden uzaklaştırma...Gitme uzaklara.
Ve emin ol ki,eğer gidersem bir gün... Ben,ben olmaktan çıkmışımdır.
Ya da aşk başıma vurmuştur.Sarhoşumdur...
Bil ki,eğer bir gün gidersem,odanın içinde kafesimi bulmuşumdur...
Kitlemişimdir kendimi oraya.
Tek farkla... Bu kez bakamam aynama.Yaşarım aynamın kırıklarıyla..