07-01-2007, Saat: 10:42 AM
Biliyorum konuşacak birşeyimiz kalmadı, paylaşacak hiçbirşeyimiz yok... Yinede yüreğimden, gücümün yettiği yere kadar sana sesleniyorum,seninle konuşuyorum...
Üşüyorum, bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı.... Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım anılarım dışında... Isınabilmek için onlara sarılıyorum ... Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor, ben görmemeye çalışıyorum... Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı... Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç desem kapatacaksın ama kapatma gözlerini...!
Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum.... Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş gibi geliyor... Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi bana ... Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, denizde, gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi ... Bu bir marifetse eğer, neden benim yanımda değilsin ki....?
İnanamadığın, yenemediğin, üzerinden atlayamadığın korkuların oldum... Ağladığın, bağırdığın ya da sustuğun isyanın oldum, sessizce boşalan gözyaşların, birikmişliğin oldum.... Yüreğindeki kişi ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak olan bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belki de hiçbir şeyin oldum... Söylesene, ben gerçekten senin neyin oldum..? Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım , sana geldim... Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenirmiydim...? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk...Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini ögrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum... Seni halen benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum.... Gittin..!
Sen " BiTTi " dediğinde yağmur yağıyordu.. Şu an olduğu gibi..
Üşüyorum, bu üşüme yalnızlığımdan geliyor ve sarıyor her tarafımı.... Tutunabileceğim hiçbir güzellik yok, hatırlamaktan usanmayacağım anılarım dışında... Isınabilmek için onlara sarılıyorum ... Anlamsız ve cevapsız sorular hınzırca sırıtıyor, ben görmemeye çalışıyorum... Düşler uzak gibi görünüyordu ama yakındı... Belki de görmeyi istemek gerekiyordu... Gözlerini aç desem kapatacaksın ama kapatma gözlerini...!
Kendimi kandırdığımı anladığımda ağlıyordum.... Eskiden kimi şarkıların ne kadar anlamlı olduğunu düşünürken, şimdi ayrılığın ardından çalınan her şarkı umutsuzluğumu ve sevgimi anlatıyormuş gibi geliyor... Sevdiğim ne çok şarkı varmış, bunu senin gidişin gösterdi bana ... Her şarkıda sen varsın, her yerde, her gördüğüm insanda, denizde, gecede, uykumda... Nasıl beceriyorsun her yerde olabilmeyi ... Bu bir marifetse eğer, neden benim yanımda değilsin ki....?
İnanamadığın, yenemediğin, üzerinden atlayamadığın korkuların oldum... Ağladığın, bağırdığın ya da sustuğun isyanın oldum, sessizce boşalan gözyaşların, birikmişliğin oldum.... Yüreğindeki kişi ben olmak isterken yüreğine sığınan ve tozlanacak olan bir anı oldum... Haketmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belki de hiçbir şeyin oldum... Söylesene, ben gerçekten senin neyin oldum..? Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım , sana geldim... Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenirmiydim...? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşk...Kalbime henüz söyleyemedim gittiğini ögrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum... Seni halen benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum.... Gittin..!
Sen " BiTTi " dediğinde yağmur yağıyordu.. Şu an olduğu gibi..
