06-16-2007, Saat: 02:51 PM
Hep geç kalıyorum hayata…
Akrep yelkovanı değil, ben zamanı kovalıyorum
Kelimeler güçlükle çıkıyor ağzımdan
Su damlalarını avucumda biriktirmeye çalışıyorum
Seher vakti geç kalıyorum kuş cıvıltılarına
Sokağa çıktığımda, yağmur çoktan bitmiş oluyor
Ne zaman radyoyu açsam, şarkımın son melodisi
Ne zaman denize koşsam mavi, gri oluyor
Hep geç kalıyorum hayata…
Ay’la dertleşmeye başlasam, güneş doğuyor
Güneşime baksam, yakıp kavuruyor
Bir çiçek alıyorum elime, kokusu gitmiş
Ağaç diyorum, çoktan yaprak döküyor bile
“ oysa yeşil, benim en çok sevdiğim renk
o bile ebruleşmiş “
Birisi düşse gönlüme, kayıp gidiyor sessiz derinliklere
“ gecenin en parlak yıldızı kayıyor içime “
Tutmaya çalışsam bir köşesinden çoktan mazi oluyor
SEN diyorum; sensizlik geliyor ardından
BEN diyorum; yalnızlık bakıyor arkamdan
BIRAKIN diyorum; ilk terk eden umudum oluyor
“ oysa en sevdiğim kelimedir, ümit “
Birileri benden önce davranmış…O'nu bile almış…
İnatla kovalıyorum, inatla yaşıyorum
Ama hep sonradan…hep zamansız…
Hep geç kalıyorum hayata, hep geç
Bahara geç, sevgiye geç, şimdi de sana geç…
İyisi mi sevgili sen beni boş geç…