06-02-2007, Saat: 01:50 PM
acıların çocuğu oluyorum...
günlüklerime dair artık gözyaşı,artık ıslak damlalar var...
sevmekle kaybediyorum kendimi...
oysa sevmekle kazanmak istiyorum hem dünyayı,hem ahiretimi...
sevgiyle her şeyin anlam kazandığının farkındayım...
dikenler bitmiyor ama...
çok güçlü olmama rağmen,dış güçler içime sancılar bırakıyor...
maneviyatten ziyade maddiyata önem veriyor yakın çevrem...
ve yakın çevrem bunu bana yaparken,zayıflığımı,çaresizliğimi hissediyorum...
ve uzak çevremi merek ediyorum...
çünkü biliyorum beni kabul etmeyenlerden bir fazla da olsa kabul edenler var,ha bugün ha yarın...
günlüklerime dair artık gözyaşı,artık ıslak damlalar var...
sevmekle kaybediyorum kendimi...
oysa sevmekle kazanmak istiyorum hem dünyayı,hem ahiretimi...
sevgiyle her şeyin anlam kazandığının farkındayım...
dikenler bitmiyor ama...
çok güçlü olmama rağmen,dış güçler içime sancılar bırakıyor...
maneviyatten ziyade maddiyata önem veriyor yakın çevrem...
ve yakın çevrem bunu bana yaparken,zayıflığımı,çaresizliğimi hissediyorum...
ve uzak çevremi merek ediyorum...
çünkü biliyorum beni kabul etmeyenlerden bir fazla da olsa kabul edenler var,ha bugün ha yarın...