Susmak çekilmektir içindeki bir koyun yalnızlığına. Konuşmanın gölgesinde palazlanır suskunluğun aşk ateşi.
Susmak sesiz bir çoğunluğun konuşan azınlığa karşı isyanı, başkaldırısıdır anlayana.
Susmak direnmektir aslında kelimelerin anlamsızlığına, duyguları karşılayamayışlarına, mananın bitişine darılmaktır kendi çapında.
Susmak bir deniz gibi
Susmak bir dağ gibi
Susmak bir çöl gibi
Senin gözlerinde
ve konuşmak
Senin gözlerinde
Susarak...
Özlenmeyeceksin ..Bilesin,
Hatırlanmayacaksın Bu Yurekde..
Her Sarkıda Senden Birseyler buLunmayacak..
Sakın gelme..
Ask coktan bitti, sevgim ise tükendi..
Seni Hiç tanımamış gibi,
Hayat oyununda,
Yeni bir sayfa ceviriyorum..
Sen Olmayacaksın..
Anılarımız Olmayacak..
Biz Olmayacagız..
Çek git hadi ne duruyorsun..
İstenmiyorsun artık bu yürekde..
Artık karanlıklar içinde..
Yalnız kalmak istiyorum..
Bu karanlık seninle aydınlanmayacak..
İzin vermeyecegiM..
Sadece Çek Git..
Ardına bile bakmadan..
Sessizce.. Dönüşü OlmayacaK Sekilde..
Çık Git..
Uyanamazsam Esir(in)im.. .
Seslenişlerim gitgide güçsüzleşirken, sen bir diş arayış gibi saplanıyorsun yüregime. Dilim seni(n) yüreginden konuşamaz hale gelme eylemine geçtiginde, sessiz kelimeler kurmaya başlıyo yüregim. Sessiz sedasız birleştirip onları savuruyorum ardımdaki rüzgara.
Bedenime yapışkan sızı saplanıyor ki Gün boyu içtigim sigara artık teselli etmiyor beni.
Parmaklarımdaki izmarit kokusu ve sen; baş döndürmeyebaşladıgın anda, ben kayboluyorum bilmedigim bir zamansızlık içinde umarsızca.
…
….
…..
Gece mavisi bir yerde bekliyorum şimdi. Yatagımda, gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştıgım anda hayallerimde olup düşlerimde beliriyorsn
Uyanamazsam esir(in)im…
Uyanırsam da seni devamlı görecegim karşımda
oysa…Oysa bilirim, kaçmak istesem de sen her daim çıkacaksın karşıma, durmadan ve umursamadan beni.
Beni ve yüregimi sızlatacaksın…
Zamansız rüya diliminin içinde; büyük bir saate bakmaktayım ellerim ellerine kelepçeli olarak.. Esaretligimin başladıgı zaman diliminde kaybolmuş dakikalar ve ben inadına beklemelerdeyim; bu zamansızlık içinde seni.
Ellerim kelepçeli…
Bilmeden görmeden niçin bekledigimi sorma bana!
Uyanmakla uyanmamak arassında sıkışmış yüregim; titrek bir kuşun ürkek kalbi gibi atmaktayken, mideme giren bir krampla esaretligim son buluyor zamansızlıkta.
Ve…
Gözlerimi açtıgım anda saplanıyor gözlerin gözlerime…
Dedim ya sana;
Çünkü;
Seslenişlerim gitgide güçsüzleşirken, sen bir sızı olarak saplanıyorsun yüregime .
Söylesene , rüzgar dan sevgimi usulca bırakacagım avucuna?
Bak, vazgeçmedim… Tekrar birleştirdim ve yine yolluyorum yüregimi sana!
seni arayan esen rüzgarla semada…
Hadi birkez olsun duy artık beni yar!
Duy güç bela birleştirdigim kelimelerimi,
Duy sesimi!
Yar,
---------------------------------------
Teşekkürler Yürek Kırıntılarına Benden De Bişeyler Eklemek İstedim ..
yolun gülle
yüreğin sevgiyle dolsun...!
bak...
nerelerden nerelere geldik...
şimdi biz bittik..
birde başlangıcımız vardı
sonunda bol gözyaşı döktüğümüz
sor yağmurları kendine
kışları da sor
baharları bana bırak
senden tek yadigar olarak
adı belli sonu belli idik..
soğuk bir şubat akşamı gibi idi
bana bitsin diyişin..
o an sadece yanımdan
karanlığa karışmıştı yansıman
şimdi
yüreğimden git diyorsun
olur bir tanem giderim
yollar böyle uzun
aşklar böylesine vurgunken
giderim hiç gözlerine bakmadan
giderim son kez sarılmadan
uykusuz sabahlayarak
pişman değilim
sevdim seni
hem de delice sevdim
hayat seni yaşamamı istedi
yaşadım...
ama keşke
yüreğinden giderken
ölüm beklemese başucumda
yine de
yolun gülle
yüreğin sevgiyle dolsun...!
sana en kötü sözüm bu olsun...!
“Sen Giderken… Ben Kalırken…”
Geçmişte benden beklediklerin aslında yarının dününde senden beklediklerimdi,
hatalıydım, hatalıydın. DUR demek istedim, giden sendin yine, Sen Giderken…
Evet senden sonra bir başkası oldu, sevdiğimi zannettim.
Senin gözlerini aradım gözlerinde, bulamadım.
Teninin sıcaklığını aradım, soğuktu üşüdüm.
Az önce gömdüm aşkı toprağa ellerimle, tırnaklarım ile kazdım önce mezarını kanıyor şimdi durduramıyorum,
Sensizliği ile ağlıyorum hayatın, siyah beyaz bir sinema gibi. Sen giderken… Ben Kalırken…
Nerden Başlamalıyım bilmiyorum, Fırtınalar sabahında doğan güneşli bir bahar günüydü seni tanıdığımda,
Sessizliğinin ardında gizlenen bir çok karanlığı aradım, onlara ağladım, sevdiğini söyledin;
Meğersem yanlış anlamışım, Şimdi yanlış zamanlara, sensiz ve sessiz odama ağlıyorum.
Bak dinle Elbet gelecek kulağına sesi. Sensizlik şimdiden ağrıttı yüreğimi... Sen giderken…
Kalbimde bir arbede başladı sanki sen gittiğinden beri, aşkı gömdüm, yürüdüm, parkta bir sigara içtim,gezdim,bir sigara daha
içtim, işime döndüm, Sensizdim...
Anlamsızlığı ortaya çıktı tekrardan sensizliğin, Sana aşığım, seninim dedim inanmadın, Dilim sustu artık, yürekte aşk öldü,
bilinmez bir diyarda, bilinmez bir sessizliğin içinde bekliyorum gel...
Ellerimde senden kalan bir ömrün acılı sesi; son şarkısını söylerken gitti.
Yalnızlığımlayım artık. Bana seni inandıran bir iz gerek artık beni bana hatırlatacak...
Kendimden geçtim öyle geldim kapına, şimdi evet şimdi ellerimde bitmiş, son çırpınışlarını yapmış bir aşkın külleri,
bir kentten kalan yıkıntılar ve sensizlik var elimde neredesin bilmiyorum Ama Seni Seviyordum...
Sen giderken… Ben Kalırken…
Bu gece giderken buralardan, Otobüsün c***** baktığımda yarım yamalak bir yüz.
yarısı seni özlüyor, yarısı yarınına ağlıyor, sensizliğin ardından gelenlerle birlikte,
Yıktığım bir kent, biten bir sevgi, yarım kalan hatta başlamamış bir aşk.
Artık uyanmak istiyorum bu rüyadan ama bitmiyor. biri uyandırsın diye bekliyordum,
Şimdi son uykuma yatıyorum, yüzümü dayadığım otobüs camında. Sensizlik, sanırım çok bana...
Dayanamıyorum, yok oluyorum. Bu gün yarının dünü aslında, dün söylemiştin sana
“Ben ve bizin uzak diyarlara gittiğini”, sanırım bir daha gelmeyecekler.
Korkuyorum, Her bu gün bir dün aslında belki de sırf bu yüzden gidişini kabullenemedim hala.
Aşkın son çırpınışlarıydı, belki de almak istediği son nefes,
Belki güvenemedin, belki sevemedin sorun her neyse ne. bildiğim Bir şey var oda Sensizliğim.
Her şeyin bittiği bu kentten giderken söylemek istediklerimdi bunlar sana Yok oluşun ve bilinmezliğin başladığı yerdeyim ben.
Seni beklerken... sen giderken... Ben kalırken...
Söylenecek tüm sözler söylenildi giden sevgili, Seni alan bir zaman parçasıydı, belki de getirecek olanda o,
Söz vermiştim üzülmeyeceğim diye, bu gün ilk defa üzüldüm gidişine, terk edişine, şimdi sensiz bir ömürde ben,
Seni beklerken... Sen giderken... Ben kalırken buradaydım son nefesinde bir aşkın...
Sen gittin...
Ben Kaldım...
Sustum...
Durdum...
Gülümsedim...
Bekledim...
Sen yoksun...
sana kıRqın oLmak iSteRdim aSLında , zaman zaman..
yani üStünde , sana kıRqın oLmayı hakedEcek kadaR hukukum oLmaSını..
ve ; "unuttuqumu zannetme" diyemeyeceqin meSafeLeRde oLmak iSterdim sana..
yani ; beni unutma ihtimaLinin biLe oLmayacaqı meSafeLeRde...!
ErCi gönlüne sağlık ya hepside çok güzeller...
Okurken Çok etkilendim . . .
BİLİR MİSİN?
Tam sınırdan kaçarken vurulmak nedir bilir misin?
Nöbetçiler ha gördü, ha görecek
Parmaklarının ucu dikenli tellere değdi değecek...
Ama... Bir adım daha atamazsın.
Uzanıp tutamazsın;
Göz pınarlarında donup kalır hayallerin
Planların, kaçışın, kurtuluşun
Ve deler sevgi dolu yüreğini
Sevgi bilmeyen bir kurşun.
Bir okyanus da boğulmak nedir bilir misin?
Batan bir gemiye el sallayamamak,
Oturup ağlayamamak,
Birkaç kulaç ötedeki
Bir tahta parçasını tutamamak,
Nedir bilir misin?
Sevmek nedir bilir misin?
Bir şeyler tutuşur yüreğinde kıpır kıpır
Bütün benliğini sarar, ısıtır.
Her gülüşte yeniden doğarsın
Ve bin kere ölürsün her iç çekişte
Nasıl anlatsam bilmem ki.
Yani "sevmek" işte.
Duymak nedir bilir misin?
Duymak, ama anlatamamak
Çemberini kıramamak kelimelerin.
Tam dilinin ucuna gelmişken söyleyememek
"Seviyorum" diyememek
Yani ölümü yaşamak nedir bilir misin?
Ümit Yaşar OÄžUZCAN
