05-20-2007, Saat: 03:50 PM
Bugün kederliyim, beterim bugün…
Sesime ses değse çığlık oluyor…
Üşüyor toprak, taşlar üşüyor…
Vuslatı yakın eden yollar üşüyor…
Bugün her şeyin sonu…Vurdum kendimi hüzünlere… Acı’ma tüm sesler çığlık… Yüreğim ellerimde, kaldım ayazlarda…Üşüyor bedenim…Seni bana özlem eyleyen uzaklar üşüyor… Ah susmalıyım bugün…Lal olmalı dilim… Sonsuz olmalı tüm yollar, alabildiğine gitmeliyim bugün…
Yumma gözlerini, uyuma bugün…
Bütün gölgeler akşam oluyor…
Üşüyor yaprak, dallar üşüyor…
Savrulup yırtılan rüzgar üşüyor…
Kapanmamalı gözlerim…Uykuyu yabancı bilmeliyim kendime…Gündüzlere sığdırmalıyım kederimi…Akşamlar acıtıyor canımı, karanlık üşütüyor dokunduğum her yeri…Sesim üşüyor sessizlikte… Bu ayaz bana ağır…
Oysa ben senden neler neler isterdim…
Senli sevdalarda doğmak isterdim…
Sabahlar isterdim, asi ve mavi…
Büyüsün isterdim ışığın rengi…
Sensizlik beni böylesine acı kılan…Oysa ben her güne seni sığdırmak isterdim…Seni bilmek, seni öğrenmek isterdim…Ben hergüne asi gözlerinin maviliğinde başlamak, sana düşmek isterdim...Sadece maviye bulanmalıydı tüm dünyam...Öyle ki senin gözlerinde yaşamalıydım, ömrümü tüm renklerden arındırarak…
Ama gel gör ki kötüyüm bugün…
Sesime ses değse çığlık oluyor…
Üşüyor toprak, taşlar üşüyor…
Vuslatı yakın eden yollar üşüyor…
Ve ben, yorgunum bugün tarifsiz duygularla…Tenime değsem buz kesiyor bedenim…Sözüme ‘sen’ karışsan, üşüyor kelimelerim…Bedenimde bildiğim tüm hücreler çığlık çığlığa…Adını koyamadığım, anlamına ulaştığım vurgunlardayım bugün…
Yumma gözlerini, uyuma bugün…
Bütün gölgeler akşam oluyor…
Üşüyor yaprak, dallar üşüyor…
İçimde kış gibi bir mevsim üşüyor…
Siyah geceler örtünmesin güneşin yüzüne bugün…Ne olur… Bil ki, nicedir değmiyor göz kapaklarıma uykular…Ve ben üşüyorum, üşümek fiilinin anlamını içimde öğütmeden…Yüreğime seni eyleyen, ateş üşüyor…
Oysa ben senden neler neler isterdim…
Senli sevdalarda doğmak isterdim…
Sabahlar isterdim, asi ve mavi…
Büyüsün isterdim ışığın rengi …
Ve sensizlik beni böylesine hazana düşüren... Ben seni bilirdim, yüreğim diye…Ben sana yanardım alev alev…Şimdi, yalnızım sevginin ayazında…Oysa gecelerim asi, sabahlarım maviydi hayallerimde...
Ve bugün
Bu yalnızlıkta
Ne ASİ kaldı, ne MAVİ…
__________________
Sesime ses değse çığlık oluyor…
Üşüyor toprak, taşlar üşüyor…
Vuslatı yakın eden yollar üşüyor…
Bugün her şeyin sonu…Vurdum kendimi hüzünlere… Acı’ma tüm sesler çığlık… Yüreğim ellerimde, kaldım ayazlarda…Üşüyor bedenim…Seni bana özlem eyleyen uzaklar üşüyor… Ah susmalıyım bugün…Lal olmalı dilim… Sonsuz olmalı tüm yollar, alabildiğine gitmeliyim bugün…
Yumma gözlerini, uyuma bugün…
Bütün gölgeler akşam oluyor…
Üşüyor yaprak, dallar üşüyor…
Savrulup yırtılan rüzgar üşüyor…
Kapanmamalı gözlerim…Uykuyu yabancı bilmeliyim kendime…Gündüzlere sığdırmalıyım kederimi…Akşamlar acıtıyor canımı, karanlık üşütüyor dokunduğum her yeri…Sesim üşüyor sessizlikte… Bu ayaz bana ağır…
Oysa ben senden neler neler isterdim…
Senli sevdalarda doğmak isterdim…
Sabahlar isterdim, asi ve mavi…
Büyüsün isterdim ışığın rengi…
Sensizlik beni böylesine acı kılan…Oysa ben her güne seni sığdırmak isterdim…Seni bilmek, seni öğrenmek isterdim…Ben hergüne asi gözlerinin maviliğinde başlamak, sana düşmek isterdim...Sadece maviye bulanmalıydı tüm dünyam...Öyle ki senin gözlerinde yaşamalıydım, ömrümü tüm renklerden arındırarak…
Ama gel gör ki kötüyüm bugün…
Sesime ses değse çığlık oluyor…
Üşüyor toprak, taşlar üşüyor…
Vuslatı yakın eden yollar üşüyor…
Ve ben, yorgunum bugün tarifsiz duygularla…Tenime değsem buz kesiyor bedenim…Sözüme ‘sen’ karışsan, üşüyor kelimelerim…Bedenimde bildiğim tüm hücreler çığlık çığlığa…Adını koyamadığım, anlamına ulaştığım vurgunlardayım bugün…
Yumma gözlerini, uyuma bugün…
Bütün gölgeler akşam oluyor…
Üşüyor yaprak, dallar üşüyor…
İçimde kış gibi bir mevsim üşüyor…
Siyah geceler örtünmesin güneşin yüzüne bugün…Ne olur… Bil ki, nicedir değmiyor göz kapaklarıma uykular…Ve ben üşüyorum, üşümek fiilinin anlamını içimde öğütmeden…Yüreğime seni eyleyen, ateş üşüyor…
Oysa ben senden neler neler isterdim…
Senli sevdalarda doğmak isterdim…
Sabahlar isterdim, asi ve mavi…
Büyüsün isterdim ışığın rengi …
Ve sensizlik beni böylesine hazana düşüren... Ben seni bilirdim, yüreğim diye…Ben sana yanardım alev alev…Şimdi, yalnızım sevginin ayazında…Oysa gecelerim asi, sabahlarım maviydi hayallerimde...
Ve bugün
Bu yalnızlıkta
Ne ASİ kaldı, ne MAVİ…
__________________
)