Önce adını rüzgara ezberlettim, her esintide her meltemde seni duymak istedim... Olmadı rüzgarlar dindi..
Sonra güneşe resmini çizdim, artık her doğan güneş sendin benim için.. Tüm günümü sen aydınlattın ama akşam olupta gidince güneşte üzdü beni..
Gecede aradım sevdamı, her yıldızın altına baktım.. Ay ile kavga ettim, yıldızlara küstüm.. Yoktun sen...
Bulutları izledim birer birer, yağan her yağmur damlasında seni kokladım.. Gökyüzü ağlarken ona eşlik ettim gecelerce...
Düşlerimde bulduğumu sandım seni ama yine gidiyordun sabaha.. Uyanmak istemedim hiç, seninle kalıp düşlerimdeki hayalini yaşamak istedim, yine olmadı düşlerimde bana küstü...
Sustum sonunda dünyaya, her haykırmak istediğimde karşımda suskunluğu gördüm..
Adına yüce dediğim sevdamın ulaşılmazlığında yok ettim kendimi...
Sen yoktun ya, bende yoktum işte.....
Bak bitanem… Yağmur başladı. Belki senin küçük nazlı bıldırcının camın dışındaki yağmurda ıslanmıyor ama, diğer taraftaki fırtınada paramparça oluyor.
Otobüs hareket ediyor, gidiyorum işte… Sakın el sallama bana. Gözümde kalan son görüntü; yağmurun altında kalmış, diğer yarısı kopartılmış, kanayarak arkamdan el sallayan yarım bir gönül olmasın… Eğer ihtiyacın olduğunda sana yardım edecekse, yüreğimi bırakıp gidiyorum Dudaklarına. Ne yaparsan yap; ister unut beni, ister başkasını sev… Ama sakın o küçücük yüreği avuçlarının arasından bırakma bir yerlere. Çünkü biliyorum ki o minik yürek, bir benim göğsümde atar, bir de senin avuçlarının sıcaklığında…
:::::::::::::::::::::::::::::::eRCi:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Hüzünlendim olur olmaz şeylere, Olur olmaz şeylere kızdım, Penceremin önüne her gün konan kuşlar Sen yoksun diye gelmediler, Pencerenin önüne koyduğum Simit susamlarını yemeye, Saksımdaki çiçekler bile yüz çevirdi, Çalmadı telefonum sabahtan beri, Ne olur…. Yüreğimin kapısı çalsa Ve sen girsen içeri…..
Sen yoktun ya….. Şekeri sen diye attım çayımın içine Ekmeğimi sen diye böldüm sıcacık, Sen diye çektim sigaramdan derin bir nefes Güneşte doğmadı bu gün, Hava sıkkın mı sıkkın Bulutların çehresi değişmiş Sanırsın ki ağlamaklı…. Sabır çektim şu vakte kadar, Senden selam söyledi bana Tıpkı sana benzeyen bir peri…
Ne olur….
Gözlerimin kapısı çalsa Ve sen girsen içeri……… Sen yoktun ya….. Bir şarkıtuttum ikimizin adına Üşüdüm biliyor musun Hiç üşümediğim kadar
Hiç içmediğim kadar seni çektim içime Çayıma seni hiç olmadığı kadar çok kattım Yüreğime, sevgime…
Bir günlükte olsa kelebeğin ömrü Bir kozada sen varsın diğerinde ben, Kim karışır ki sevgimize, Ben sende yaşıyorum
Sen bende….
Canımsın dediğin o günden beri Ne olur….
Aşkımızın kapısı çalsa Ve sen girsen içeri…. Ne olur….
Gözlerimin kapısı çalsa Ve sen girsen içeri………
Teşekkürler Erdem.. Yüreğine Mutluluklar Kardeşim..
çokk güzell olmus eline sağlık cnm
Tüm yolların tıkandığında, oturup geçmişini seyredersin... Elinde kalanlarla, kalmasını istediklerini düşünürsün bir bir...
Mutlu olduğun zamanlardan hüzünleri çıkarıp, sonuca şimdiyi eklersin. Ve yarınlara bölersin kalan zamanını... Her gününe sevinçler çizersin, belkide biraz ürkerek...
Arayışlarına bakarsın umarsızca, kaç kez daha ağlarım diye olasılık hesapları yaparsın ve sevinçlerine daha ne kadar sevinç katarımın denklemini kurarsın kendince...
Özlemlerine bakıp, değerlerini biçersin beklediklerinin...
Güçlü olmaya çalışır yüreğin, herşeye rağmen... Sen yine boşverirsin...Bırakırsın herşeyi. Sadece nefes almak yeter beklide diye düşünürsün...
Hüzünlerinle, beklentilerinle ve hatta mutluluklarınla bile yüzleşmekten korkarsın bazen. Avazın çıktığınca bağırmak istersin...
Yapamazsın...
Susarsın...
*fahriye* Adlı Kullanıcıdan Alıntı:çokk güzell olmus eline sağlık cnm
Teşekkürler .................
Günler zakkum yaprakları gibi
birer birer dökülürken ayaklarımın dibine
ben her gece karanlığa dikip gözlerimi
Senin aydınlığını bekledim
Sen yoktun...
Binlerce adım attığım bu kentin sokaklarında
Her köşeyi her parkı her ağacı ezberledim
Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında
Seni aradım
Sen yoktun...
Evlerin duvarları birer birer üstüme yıkıldı
Her bir hücremin cezasını yüreğimde hissederken
beni enkazın altından çekip alabilecek
ellerini aradım
Sen yoktun....
Özlem şarkılarını ezberledim
Saatler asır gibi geldi geçmedi
Çalan her telefonu
Yüreğimin deli gibi çağlayana dönen atışıyla açtım
senden başka duyduğum her seste
Hep aynı hayal kırıklığını yaşadım
Onlar beni duymak istiyordu bense seni
Sen yoktun...
Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi
Karanlığın kucağına uzattım her gece
Bir an önce sabah olsun diye
uykunun beni çekip almasını isterdim
olmadı!
Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan
kaç gece merdivenlerdeki sesi dinledim
gelen sensindir diye
sen yoktun...
Her akşamla birlikte hüzünde yağdı bu kentin üstüne
Ay yalnızlığın işaretiydi benim için
beni ıslatan yağmur olmadı
ben senin özleminle sırıl sıklamdım Ağustos sıcağında
hayat bana merhaba dedi
uzun ayrılıktan sonra gelmez dediğim
göçmen kuşların dönüşünü gördüm
sen yoktun...
gökyüzünün sonsuz maviliğine uut bağladım
sokaklarda farkettim bekleyişlerimi
hep sensiz geçtiarabalar yanımdan
ben yıldızların hasret türkülerine eşlik ettim
sen yoktun....
Gözümde tek bir yaş kalmadı
onlar sana aktı sana akmalıydı
kimselere döyleyemedim acılarımı
bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım
nice fırtınalar koptu yüreğimde
dalgalar dövdü hayallerimi
Sığınacak bir liman yaslanacak bir omuz aradım
Sen yoktun....
KADRİ ÇELİK
şiirlerin old. klasöre açacaktım ama harika paylaşımına güzEL eşlik edeceğini düşündüm. Hislerime tercüman olan paylaşımın ve yine hislerime tercüman olan bir şiir....Yüreğine sağlık teşekkürler....
Yanılsamalardan topladığım bir anılar bohçasına koydum yüreğimi silik bir yüz gibi kaldın ardıma çizdiğim çizgide nidalarını topladım sözcüklerin saldım göklere ıstırabın sızısında damladı şiir dize dize melankolik gecelerin düşlerinden çaldım sözlerimi..
Duyumsamalarımın dibindeyim yapayalnız aç yüzünü söyleyeceklerim daha bitmedi..
Sevişmelerin sıcağında kucağına döktüğüm sevda çiçeklerim nerede eriyen gecelerime doğan güneşi kim öldürdü.. Ne vardı senden önce
ve senden sonra kimsesizliğimin içinde yok artık tutan
yanık dileklerin isine bulanmış ellerimden...
İnceden işlenmiş oyalar acıların kenarına uğuldar içimde…Bomboş kınalı avuçlarında yitti aşkın kızıllığı teranelerin ardı ardına dizildiği bir ölünün öyküsünde hükmün..
Utan artık
yalanlarının
dudaklarından sızan
salyalarını savurmaktan
Nar rengi ateşlerin içinde yanarken gelmedin uzattığım elimden tutmaya köze döndüm..
Yazık ki sen yanımda hiç yoktun ve ben asla senin için ağlamadım
ELLERİM AÇIK YÜREÄžİM DAÄžLI SANA GEELCEKTİM.RUHUMUN DERİNLİKLERİNDE BÜYÜTTÜÄžÜM VE HİÇ SULAMADIÄžIM KIRÇİÇEKLERİNİ GETİRECEKTİM SANA.RÜZGARDA SAVRULAN GÖZYAŞLARI VE DURDUK YERE HAVALANAN GÜVERCİNLER DOLAŞMIŞTI SAÇLARIMA.SEN İSE..YİNE HAYRAN KALACAKTIK GÖZLERİME.
AMA NE OLDUYSA YOKTUN.
SOKAÄžIN BOM BOŞTU.NE KEDİLER VARDI ÇÖP BİDONLARINI KARIŞTIRAN NEDE YARASALAR UÇUSUYORDU SAÄžDA SOLDA.İNSANLAR DESEN ONLAR ZATEN KORKUYORLARDI YAÄžMURLARDAN...
AMA SEN NEREDEYDİN.??
NEDEN DURUP DURURKEN GİTMİŞTİN BÜTÜN AÄžAÇLARI YEŞİL BIRAKIP?
Teşekkürler Papatya.....
Yollar hep yokuşa sardı Gün karanlığa doğru Dansetmiyordu artık rüzgar
Toprağa küskün yağmur Bir hüzün çiçeklerde Boynu bükük yapraklar, ağaçların Mahcup, sessiz, beklemede...
Kabir toprağı örtülmüştü, adeta Sen yoktun ya..
Boğazımda bir düğüm Hüzün devşiriyor yaralı yüreğim Yer arıyor kendine solgun umut, Rüyalardan medet..
Bekliyorum,
Vefalı bir ses,
Özlüyorum..
Ağlıyorum
Kabir toprağı örtülmüştü, adeta Sen yoktun ya..
Hani o ateş vardı ya
Hani o saran alev
Hani o sessiz haber
Hani o sensiz haber
Hani o ölüm haber
Ölmüştüm ölmeden
Efsunlu o geceden sonra
Sabahı beklemeden
Kabir toprağı örtülmüştü, adeta Sen yoktun ya..
Bir ebed bestesiydi sevdam sana Bir sözdü, Perde kalmamıştı oysa vuslata Kurşun gibi saplandı, şimdi Yani o anda Hani öldüğüm, Hani şakaklarımda çıldıran sesin;
Gidiyorum...
Kabir toprağı örtülmüştü, adeta Sen yoktun ya..
Güller kokmaz oldu artık, Çiçekler solgun ve ölgün Çöle döndü mahzun bahar Güfteler elem üflemekte Vedâ üflemekte Cefâ üflemekte, Alevden bir kor, sinelerde Beyhûde..
Kabir toprağı örtülmüştü, adeta Sen yoktun ya..
