02-23-2007, Saat: 12:18 PM
ben hoşçakal derken hayata..
önüme dikildi birden karanlık..
ben karanlıklar şehrine yürüyorum..
düşüncelerim duruyor beynim koşuyor..
ben ise yürüyorum..
nereye varabilirim ki..
gölgem bile saklanmış vücudumun ardına..
korkudan, güvensizlikten..
ben önlerinde bu sefer kendimi korumaya calışırken acımasız bir hain geldi vurdu beni sırtımdan..
tanıyacak cok insan var bilmem mi bu dünyada...
ne yapsam ne etsem kurtulamıyorum bu karanlıktan..
baksana hapsolmuşum içine çıkmak mümkün değil..
sadece köşede oturmuş bekliyorum mutluluğu..
gelir yardım eder mi bana diye..
yoksa terkeder mi oda beni herkes gibi..
yAlnış düşüncelerim beni doğru yönlendiriyor..
yanlış hayat doğru yaşanmıyormuş..
ve ben yaşayamıyorum..
son nefesimide veriyorum artık senden bakışlarımı alırken..
ilk kez gözümü açıyorum beyaz bir sayfaya..
orada geçiyor ömrüm..
sensiz, hiç kimseliklerle dolu bir hayat..
yalnızlıkla muhabbet edip onunla susuyorum artık..
gece oldumu çekiliorum köşeme..
ağlıyorum bomboş odamda, bağırıyorum ölecekmiş gibi...
sonra ise devam ediyorum saçma yaşamaya değer verilmeyen dünyadaki hayatıma..
doğru olanı sen bilemezsin benide bilemezsin hiç bilemedin zaten..
bundan sonrası hiç bir şey olacak..
herkes gitti yalnızlık beni terketti..
artık ruhum beni bırakıyor sonssuzluğa...
bu ölümlü dünyadan kurtulayım diye..
önüme dikildi birden karanlık..
ben karanlıklar şehrine yürüyorum..
düşüncelerim duruyor beynim koşuyor..
ben ise yürüyorum..
nereye varabilirim ki..
gölgem bile saklanmış vücudumun ardına..
korkudan, güvensizlikten..
ben önlerinde bu sefer kendimi korumaya calışırken acımasız bir hain geldi vurdu beni sırtımdan..
tanıyacak cok insan var bilmem mi bu dünyada...
ne yapsam ne etsem kurtulamıyorum bu karanlıktan..
baksana hapsolmuşum içine çıkmak mümkün değil..
sadece köşede oturmuş bekliyorum mutluluğu..
gelir yardım eder mi bana diye..
yoksa terkeder mi oda beni herkes gibi..
yAlnış düşüncelerim beni doğru yönlendiriyor..
yanlış hayat doğru yaşanmıyormuş..
ve ben yaşayamıyorum..
son nefesimide veriyorum artık senden bakışlarımı alırken..
ilk kez gözümü açıyorum beyaz bir sayfaya..
orada geçiyor ömrüm..
sensiz, hiç kimseliklerle dolu bir hayat..
yalnızlıkla muhabbet edip onunla susuyorum artık..
gece oldumu çekiliorum köşeme..
ağlıyorum bomboş odamda, bağırıyorum ölecekmiş gibi...
sonra ise devam ediyorum saçma yaşamaya değer verilmeyen dünyadaki hayatıma..
doğru olanı sen bilemezsin benide bilemezsin hiç bilemedin zaten..
bundan sonrası hiç bir şey olacak..
herkes gitti yalnızlık beni terketti..
artık ruhum beni bırakıyor sonssuzluğa...
bu ölümlü dünyadan kurtulayım diye..