01-26-2007, Saat: 03:56 PM
Hiç düşünmemiştik mi?
Ben başka korkuların girdabında başımı dik tutmaya çalışıyordum,
sen gideceği yere kadar diyordun.
Ama bir şey vardı içimizde ağırlaşan
Adı konulmayan,adını bilemdiğimiz
Hiç bir şeye benzetemediğimiz
Ağrısını ruhumuzada hissettiğimiz,
Ama bizim olan,içimizi ısıtan bir şey..
Önemlimiydiki?
Adını koyamasakta,tanımlayamasakta,
o bizimdi,
O güzeldi, o büyüktü
O değerliydi,
Ve nazlıydı..
Ama şimdi bir harabe gibi kaldı yüreğimin tam ortasında
Öksüz ve yaralı kaldı,
Susuz kaldı bir kum yığını gibi..
Şimdi kime sormalıyım bu kaçıncı kilometre taşı?
Nerede yorulduk biz
Nasıl kopardık yürek bağımızı
Nerede çözüldük
Nezaman başladı yaprak dökümü
Bu son yazdı bitti..Gidiyorsun
Ve dökülüyorum ayaklarının dibine bir bir
Sen kal ben giderim
Yüreğimide gotürürüm
Gideceği yere kadar
Gömüleceği yere kadar
sen kal...
Bu şehrin gözyaşı beni boğar
Koparım dağılırım
Sen kal...
Kalmalısın ki
Arkandan ağlamasın bende bıraktıkların..