01-18-2007, Saat: 05:42 PM
Karanlıktayım
Yine her yer siyah..
Her yer kapkara..
Kurtulacağım günü bekliyorum..
Sabırla o günü beklemekteyim..
Bir ışık, bir kıvılcım görsem hemen elimi uzatacağım
Ama yok işte, aydınlık yok hayatımda..
Işıkları, umutları çoktan rahmetli ettim..
Belkide terkettim onları ve intihar ettiler..
İte ben, işte ben böyle bir karmaşık bir hal içindeyim..
Daha baştaki sorulara cevap bulamazken,
Hep yenileri, hep yeni sorular gelmeye başladı üzerime.
Sanki bir sel baskını
Sanki boğuluyorum karanlıkta..
Yok.. Vazgeçtim artık beklemekten..
Bekleyen olmaktan vazgeçtim..
Sabrıda terkediyorum yavaş yavaş..
Biliyorum gelmeyecek hiçbir zaman aydınlık..
Kandırıyor beni, alay ediyor..
Yine, yine karanlıklar..
Yine kuytu köşeler bana kaldı..
İyi niyetim yüzünden mi ?
Yoksa karamsarlık mı ?
Belkide gururum, gururum hep felaketim oldu..
Kayboluyorum işte sonunda..
Neden gelmiyorsun?
Neden tutmuyorun ellerimden ?
Korkma , senide karanlıklarıma ortak etmem..
Edemem, kıyamam sana..
Ama korkaksın işte.
Rezil bir korkaksın sen.
Yine karanlıktayım..
Yine aydınlık uzaktan el sallıyor,
"Kandırdım seni" diyor..
Ağlıyorum, sabahlara kadar ağlıyorum.
Gözyaşlarımı biriktirdim sana..
İnan, inan bana gözyaşlarımda bile seni görüyorum..
Her yerde , karanlıkta bile sen varsın..
Tut ellerimden,
Ne olur tutta aydınlığım ol.
Sensiz karanlıklara esirim..
Ben seni karanlıklara alamam,
Ne olur sen aydınlığına al beni..
Biliyorum umrunda değilim.
Boşa söylediğim tüm sözler..
Boşa, döktüğüm gözyaşları.
Sen yine istemeyeceksin beni.
Olsun, olsun.. Ben seviyorum seni,
Seni herşeyden, herkesten çok seviyorum...
Yine her yer siyah..
Her yer kapkara..
Kurtulacağım günü bekliyorum..
Sabırla o günü beklemekteyim..
Bir ışık, bir kıvılcım görsem hemen elimi uzatacağım
Ama yok işte, aydınlık yok hayatımda..
Işıkları, umutları çoktan rahmetli ettim..
Belkide terkettim onları ve intihar ettiler..
İte ben, işte ben böyle bir karmaşık bir hal içindeyim..
Daha baştaki sorulara cevap bulamazken,
Hep yenileri, hep yeni sorular gelmeye başladı üzerime.
Sanki bir sel baskını
Sanki boğuluyorum karanlıkta..
Yok.. Vazgeçtim artık beklemekten..
Bekleyen olmaktan vazgeçtim..
Sabrıda terkediyorum yavaş yavaş..
Biliyorum gelmeyecek hiçbir zaman aydınlık..
Kandırıyor beni, alay ediyor..
Yine, yine karanlıklar..
Yine kuytu köşeler bana kaldı..
İyi niyetim yüzünden mi ?
Yoksa karamsarlık mı ?
Belkide gururum, gururum hep felaketim oldu..
Kayboluyorum işte sonunda..
Neden gelmiyorsun?
Neden tutmuyorun ellerimden ?
Korkma , senide karanlıklarıma ortak etmem..
Edemem, kıyamam sana..
Ama korkaksın işte.
Rezil bir korkaksın sen.
Yine karanlıktayım..
Yine aydınlık uzaktan el sallıyor,
"Kandırdım seni" diyor..
Ağlıyorum, sabahlara kadar ağlıyorum.
Gözyaşlarımı biriktirdim sana..
İnan, inan bana gözyaşlarımda bile seni görüyorum..
Her yerde , karanlıkta bile sen varsın..
Tut ellerimden,
Ne olur tutta aydınlığım ol.
Sensiz karanlıklara esirim..
Ben seni karanlıklara alamam,
Ne olur sen aydınlığına al beni..
Biliyorum umrunda değilim.
Boşa söylediğim tüm sözler..
Boşa, döktüğüm gözyaşları.
Sen yine istemeyeceksin beni.
Olsun, olsun.. Ben seviyorum seni,
Seni herşeyden, herkesten çok seviyorum...