12-22-2006, Saat: 02:05 PM
Say ki... Gelmedin...
Ben sevdamı maviye yükleyip gönderdim sana. Ne varsa kendime dair çıkardım hepsini ve sundum ellerine. Beynimde, benliğimde, yüreğimde, gizli hiçbir şey kalmasın, öylece bil beni diye. Öfkeden, acıdan, şüpheden arındım, sana koştum. Seni bulurum sandım, uzakları aştım. Adını haykırdım dağlara, yankılanan sesimi bir ben duydum. Çocuk gibi kayboldum koca koca kentlerin ortasında, bir başıma yabancı yüzlere baktım. Seni çağırdım gelesin diye, beni kayıp iklimlerden alıp bahara taşıyasın diye... Gelmedin...
Gülüşlerim yüzümde dondu, sensizlik gözyaşı olup aktı, yüreğim ıslandı. Yıldızlara baktım, biri sensindir diye, orada da yoktun. Oysa sana koşuyordum ben. İçimde deli bir özlem, anlatılmaz bir aşk hasretiyle sana koşuyordum. Nerede olduğunu bilmiyordum ama seni bulacağıma dair umudumu büyütüyordum içimde. Böyle bir sevdayı duyup da gelmemen mümkün müydü? Ben anlatamasam sana mavilerim anlatacaktı. Denize bakacaktı ben, gökyüzünde ben. Hangi kuş konsa pencerene 'aşk, aşk' ötecekti. Duyacaktın, yüreğin coşmuş bir ırmak gibi bana akacakt, yüreğini dinleyip bana gelecektin... Gelmedin...
Şarkılar adadım sana, içinde hep sen vardın. Seni yaşatmaya sensizliğinde de yaşamaya and içmiştim, yeminimi anlatan şarkıları adadım. Her duyan hayran kaldı bu sevdaya, bir sen duymadın. 'Duygu mesafe tanımaz' dedim, taa uzaklara, bilinmez yollara haberciler saldı. Şarkılarımı ezberlettim seni bulunca söylesinler diye. Sana ulaşacağını bilsem bir mektuba posta pulu olmaya da razıydım. Ama nasıl bir kaçış ki bu, ne bir iz bıraktın ne de bir haber. Yine de gecenin ortasında, bir gün kapım çalar diye hep tetikte yattım. Uykuları uyunmaz kıldım kendime, rüyaları görülmez. Her tıkırtıda sıçradım, geleni sen sandım. Sensizlik acısı yaşatır oldu beni. Yediğim içtiğim özlem, sağ yanım hüzün, solumda yalnızlık. Sen gelecektin, tükenecekti hepsi. Ben yeniden ve hırsla sarılacaktım hayata... Gelmedin...
Şimdi bunca zaman sonra, seni yüreğimde hiç kimsenin dokunamayacağı bir yere saklamışken ve sensiz de olsa hayatın acımasız çarklarında tek başıma ayakta durmaya çalışırken çıkıyorsun karşıma öyle mi? Çıkma... Kal orada... Gelişinin önemi yok artık. Ben yine öyle kabul ediyorum. Yani hiç gelmedin...
ALINTI
-----------
Ben sevdamı maviye yükleyip gönderdim sana. Ne varsa kendime dair çıkardım hepsini ve sundum ellerine. Beynimde, benliğimde, yüreğimde, gizli hiçbir şey kalmasın, öylece bil beni diye. Öfkeden, acıdan, şüpheden arındım, sana koştum. Seni bulurum sandım, uzakları aştım. Adını haykırdım dağlara, yankılanan sesimi bir ben duydum. Çocuk gibi kayboldum koca koca kentlerin ortasında, bir başıma yabancı yüzlere baktım. Seni çağırdım gelesin diye, beni kayıp iklimlerden alıp bahara taşıyasın diye... Gelmedin...
Gülüşlerim yüzümde dondu, sensizlik gözyaşı olup aktı, yüreğim ıslandı. Yıldızlara baktım, biri sensindir diye, orada da yoktun. Oysa sana koşuyordum ben. İçimde deli bir özlem, anlatılmaz bir aşk hasretiyle sana koşuyordum. Nerede olduğunu bilmiyordum ama seni bulacağıma dair umudumu büyütüyordum içimde. Böyle bir sevdayı duyup da gelmemen mümkün müydü? Ben anlatamasam sana mavilerim anlatacaktı. Denize bakacaktı ben, gökyüzünde ben. Hangi kuş konsa pencerene 'aşk, aşk' ötecekti. Duyacaktın, yüreğin coşmuş bir ırmak gibi bana akacakt, yüreğini dinleyip bana gelecektin... Gelmedin...
Şarkılar adadım sana, içinde hep sen vardın. Seni yaşatmaya sensizliğinde de yaşamaya and içmiştim, yeminimi anlatan şarkıları adadım. Her duyan hayran kaldı bu sevdaya, bir sen duymadın. 'Duygu mesafe tanımaz' dedim, taa uzaklara, bilinmez yollara haberciler saldı. Şarkılarımı ezberlettim seni bulunca söylesinler diye. Sana ulaşacağını bilsem bir mektuba posta pulu olmaya da razıydım. Ama nasıl bir kaçış ki bu, ne bir iz bıraktın ne de bir haber. Yine de gecenin ortasında, bir gün kapım çalar diye hep tetikte yattım. Uykuları uyunmaz kıldım kendime, rüyaları görülmez. Her tıkırtıda sıçradım, geleni sen sandım. Sensizlik acısı yaşatır oldu beni. Yediğim içtiğim özlem, sağ yanım hüzün, solumda yalnızlık. Sen gelecektin, tükenecekti hepsi. Ben yeniden ve hırsla sarılacaktım hayata... Gelmedin...
Şimdi bunca zaman sonra, seni yüreğimde hiç kimsenin dokunamayacağı bir yere saklamışken ve sensiz de olsa hayatın acımasız çarklarında tek başıma ayakta durmaya çalışırken çıkıyorsun karşıma öyle mi? Çıkma... Kal orada... Gelişinin önemi yok artık. Ben yine öyle kabul ediyorum. Yani hiç gelmedin...
ALINTI
-----------
